Διαφήμιση
( 3 ψήφοι )

My name is IntelΤο 2009 δεν ήταν μια καλή χρονιά για την Intel...

  • Η AMD από εκεί που παρέπαιε, κατάφερε να σταθεί στα πόδια της, και με την δύναμη της ATi που εξαγόρασε, είναι αυτή τη στιγμή η μόνη εταιρεία που κατασκευάζει τόσο επεξεργαστές όσο και κάρτες γραφικών/GPU.
  • Η NVidia συνέχισε να αγνοεί τον γίγαντα, κατασκευάζοντας chipsets για τους επεξεργαστές της Intel χωρίς την άδεια της τελευταίας, και καταγελώντας την ταυτόχρονα, για μονοπωλιακές πρακτικές.
  • Οι on-board κάρτες γραφικών της Intel καταποντίστηκαν από τον ανταγωνισμό, ενώ το νέας τεχνολογίας GPGPU ολοκληρωμένο που είναι υπό εξέλιξη (Larrabee), ανακοινώθηκε τον Δεκέμβρη πως θα καθυστερήσει στο χρονοδιάγραμμα.
  • Οι έρευνες ανά τον κόσμο για τις αντιμονοπωλιακές πρακτικές της Intel καταλήγουν όλες σε καταδικαστικές αποφάσεις, με την Intel να πληρώνει εξωδικαστικά αποζημίωση στην AMD την ώρα που η ΕΕ την καταδικάζει με πρόστιμο-ρεκόρ. Όσο για τις ΗΠΑ, τον Δεκέμβρη το γραφείο ανταγωνισμού (FTC) καταθέτει αγωγή με δριμύ κατηγορώ ενάντια στις πρακτικές της Intel την τελευταία δεκαετία.
  • Η Apple κάθε άλλο παρά χαρούμενη είναι με την συνεργασία με την Intel, αφού μετατράπηκε σε.. παράπλευρη απώλεια στον πόλεμο Intel-NVidia, καθυστερώντας να παρουσιάσει την νέα της σειρά laptops με NVidia chipset.
Κι όμως! Σε μια χρονιά με τόσα στραβά, η Intel συνέχισε να διατηρεί το σταθερό ποσοστό του… 80% στην αγορά των επεξεργαστών με όαση της απόδοση των Core i5/i7. Για πόσο καιρό όμως θα έχει τον έλεγχο;


Intel:  Πολύ μακριά από μία αλάθητη εταιρεία

intel_logo

Δεν είναι η πρώτη φορά που η Intel κάνει τραγικά λάθη. Το αντίθετο μάλιστα. Η Intel παρόλη την επιτυχία της, είναι συνυφασμένη με μια σειρά λάθος κινήσεων στον χώρο της πληροφορικής. Από τα κατασκευαστικά λάθη όπως οι προβληματικοί Pentium ή τα προβληματικά i820 chipsets που ανέστησαν την VIA και την SiS, έως τα τεράστια – επικά – επιχειρηματικά λάθη, όπως η ιστορία της Rambus!


Το φιάσκο της Rambus

Κάπου το 1996, η Intel αποφασίζει να βγάλει και άλλα λεφτά, με μια ελπιδοφόρα συνεργασία: Αγοράζει stock μίας εταιρείας έρευνας για μνήμες, και ανακοινώνει πως όλοι οι μελλοντικοί της επεξεργαστές θα υποστηρίζουν αποκλειστικά αυτή την μνήμη. Το όνομα αυτής; Rambus! Αν αυτό το εγχείρημα επικρατούσε, σήμερα θα υπήρχε μονοπώλιο στην αγορά μνήμης και κάποια παραπάνω δισεκατομμύρια στα ταμεία της Intel.

Ευτυχώς για τους καταναλωτές, αυτό δεν συνέβη ποτέ. Παρά τις αξιοθαύμαστες επιδόσεις της μνήμης, η Rambus ήταν πολύ ακριβή ενώ οι υπόλοιποι κατασκευαστές υποστήριξαν την ανταγωνιστική DDR. Εκείνη την εποχή, έκανε το ντεμπούτο του ο Athlon της AMD, ο οποίος αργότερα χάρις την DDR μνήμη, είχε πολύ καλές επιδόσεις και πολύ καλύτερη τιμή. Αναπόφευκτα, η Intel γύρισε πίσω στην.. SDRAM μνήμη, και αφού έληξε το συμβόλαιο αποκλειστικότητας, μεταπήδησε και αυτή, στην DDR. Όσο για την Rambus, εκτός από τις εκατοντάδες μηνύσεις που έκανε, ενάντια σε.. όλους, ταλαιπωρήθηκε δικαστικά και αυτή λόγω την προσπάθειας της να μονοπωλήσει την αγορά, και εν τέλει, η τιμή της μετοχής της, από τα $150 το 2000, έπεσε στα.. $3 το 2002, ενώ σήμερα κυμαίνεται κάπου στα $22.

rambus
Μνήμη τύπου RDRAM (Rambus): Αν δεν έχετε δει ποτέ σας τέτοιου είδους μνήμη μην ανησυχείτε:
Πρόκειται για άλλον ένα λευκό ελέφαντα της πληροφορικής!

 

Το φιάσκο του Intel Itanium

Όταν είσαι τρίτος κατασκευαστής και προσπαθείς να δημιουργήσεις μια νέα σχεδίαση για να ανταγωνιστείς την Intel και την x86 της, αρχιτεκτονική, είναι λογικό. Όταν όμως είσαι Intel, τί στην ευχή σκεφτόσουν όταν δημιούργησες τον Itanium;; Ο προαναφερθέντας επεξεργαστής είναι αποτέλεσμα συνεργασίας της HP και της Intel. Ήταν αμιγώς 64bit αρχιτεκτονικής που δεν παρείχε καμία συμβατότητα με το x86 set που έχουν όλοι οι οικιακοί επεξεργαστές, και κατασκευάστηκε κυρίως για χρήση σε servers.

Παρά τα δεκάδες εκατομμύρια που ξοδεύτηκαν σε development και σε marketing, ο Itanium ποτέ δεν απέδωσε τα αναμενόμενα, ενώ η υποστήριξη που δέχτηκε από την αγορά ήταν χλιαρή. Δύο περίπου χρόνια μετά την γέννηση του, η AMD παρουσιάζει τον Opteron, τον πρώτο x86-64 επεξεργαστή που μπορεί να τρέξει τόσο σε 32bit όσο και 64bit περιβάλλον. Η Microsoft υιοθετεί την αρχιτεκτονική της AMD με μια νέα  64bit έκδοση των Windows XP (που ονομάστηκε x64 αρχικά για να ξεχωρίζει), κάτι που ουσιαστικά βάζει την ταφόπλακα στον επεξεργαστή – παρά τις προσπάθειες της Intel να τον προωθήσει με διαφορετικό τρόπο.

Στο τέλος, η Intel αναγκάστηκε να μπολιάσει την AMD64 αρχιτεκτονική στους Xeon επεξεργαστές της (ώστε να μην χάσει μερίδιο από την αγορά των servers), ενώ ο Itanium ξεχάστηκε, με συνεχείς αναβολές των νέων εκδόσεων του..

intel_itanium
Μιας που αναφερθήκαμε σε λευκούς ελέφαντες: Itanium2!

 

Η σχέση της Intel με την AMD

amd_logo

Η AMD μέχρι το 1999, βάσιζε τους επεξεργαστές της, πάνω σε μητρικές που ήταν κατασκευασμένες για την Intel. Το μεγάλο βήμα έγινε με τον Athlon, ο οποίος με το Slot1 και κυρίως με το Socket462 (γνωστότερο ως SocketA), αποστασιοποιήθηκε από την έως τότε πρακτική, απαιτώντας (και κερδίζοντας στην αγορά) μητρικές κατασκευασμένες αποκλειστικά γι΄αυτόν.

Η AMD έχει καταφέρει μερικά αξιόλογα επιτεύγματα στον χώρο των μικροεπεξεργαστών, όπως η κατασκευή του πρώτου mainstream επεξεργαστή που έφτασε το φράγμα του 1GHz (Athlon), ή την σχεδίαση της x86-64 αρχιτεκτονικής. Αυτό που λίγοι γνωρίζουν είναι πως η AMD λαμβάνει και ανανεώνει κάθε λίγα χρόνια, ειδική άδεια από την Intel για την χρήση τόσο της x86 αρχιτεκτονικής, όσο και των extensions αυτής, όπως το MMX, ή τα SSE2 και SSE3 πρότυπα. Αν και οι λεπτομέρειες της συμφωνίας (η οποία κρατά και μακριά το υπουργείο εμπορίου για μονοπωλιακές πρακτικές), είναι κρυφές, έχει διαρρεύσει πως η συμφωνία είναι αμφίδρομη και πως η Intel έχει και αυτή πρόσβαση στις πατέντες και στις τεχνολογίες που αναπτύσσει η AMD.

Για κάποιους η AMD είναι απλά η μύγα που ενοχλεί τα αυτιά του γίγαντα, ή η Pepsi Cola που υπάρχει για να επιβεβαιώνει την.. Coca-Cola. Για άλλους, η AMD έχει τα προσόντα πλέον να αναλάβει τα ηνία της πληροφορικής και να ξεπεράσει την Intel σε πωλήσεις και τεχνολογικές καινοτομίες.


Η σχέση με την NVidia

nvidia_logo

Η Intel ήταν ανέκαθεν εχθρική προς τους τρίτους κατασκευαστές chipsets (σε αντίθεση με την AMD η οποία ακολουθούσε την αντίθετη μέθοδο, ενθαρρύνοντας τρίτους κατασκευαστές). Είτε για έλεγχο της ποιότητας είτε για μεγιστοποίηση των κερδών, η Intel δίνει ακριβοπληρωμένες άδειες με το σταγονόμετρο, και σκοτώνεται με όποιον τολμάει να αψηφήσει τις βουλές της. Ένας τέτοιος τολμηρός κατασκευαστής είναι η NVidia, με αποτέλεσμα οι δύο  εταιρείες να είναι «στα μαχαίρια», κάτι που τροφοδοτεί κατά καιρούς φήμες πως η Intel θα εξαγοράσει την NVidia (κατά το γνωστό γεγονός, πως τα μεγάλα μίση, κρύβουν μεγάλους έρωτες).

Η αλήθεια είναι πως η NVidia συχνά-πυκνά αγνοεί την Intel, κατασκευάζοντας chipsets χωρίς την άδεια της πρώτης. Η Intel από την πλευρά της, αντιδρά είτε δικαστικά είτε με πλάγιους τρόπους. Για παράδειγμα, στον απόηχο της εξωδικαστικής αποζημίωσης της AMD για μονοπωλιακές πρακτικές της Intel, οι της NVidia ανακοίνωναν πως οι έρευνες δεν πρέπει να σταματήσουν και πως η Intel ακολουθεί έως και σήμερα παρόμοιες τακτικές, δίνοντας το παράδειγμα του Atom, τον οποίο η Intel κοστολογεί πολύ ακριβότερα αν δεν πουληθεί με intel chipset (εν ολίγοι, ο Atom κοστίζει ακριβότερα αν λειτουργεί με το Ion chipset της NVidia)!

 

Επιστροφή στις μηνύσεις

Οι μηνύσεις στον χώρο της πληροφορικής είναι συχνό φαινόμενο, αλλά έχουν να κάνουν συνήθως με πνευματικά δικαιώματα ενώ οι διαδικασίες είτε κινούνται πολύ αργά είτε λύνονται εξωδικαστικά. Για παράδειγμα η τεράστια μήνυση-βόμβα της SCO ενάντια στην IBM για την.. πατρότητα του κώδικα του Linux. Η ιστορία ουσιαστικά γονάτισε την SCO, ενώ μετά από 6 χρόνια, ακόμη δεν έχει γίνει ουσιαστικά καμιά δίκη!

homer simpson
Sue me!

Όσον αφορά την υπόθεση μας, η Intel, έχοντας την πατρότητα της x86 αρχιτεκτονικής που χρησιμοποιούν σήμερα όλα τα PC, έχει κατά καιρούς μηνύσει δεκάδες κατασκευαστές ολοκληρωμένων, με την AMD να βρίσκεται στην κορυφή αυτών. Η τελευταία φορά που το έκανε, ήταν στα μέσα του.. 2009,  όταν η AMD δημιούργησε το σχήμα της GlobalFoundries. Η Intel τότε θεώρησε πως η συμφωνία που είχε με την AMD δεν περιελάμβανε την GlobalFoundries και απείλησε με ανάκληση της άδειας για την x86 αρχιτεκτονική. Το αστείο; Αν η Intel όντως απέτρεπε την AMD από το να κατασκευάζει x86 επεξεργαστές, τότε και η AMD μπορούσε να αποτρέψει την Intel από το να κατασκευάζει x86-64 επεξεργαστές (αφού η AMD έχει την πατρότητα της αρχιτεκτονικής). Εν ολίγοις, αμοιβαία καταστροφή, με μια όμως λεπτομέρεια: H x86 αρχιτεκτονική της Intel κάποτε θα καταστεί μουσειακή, και τότε η AMD ίσως βρεθεί στον θρόνο της Intel, δηλαδή στο να μοιράζει αυτή άδειες!

 

Η τελευταία μήνυση – games are over!

Θα εμβαθύνουμε λίγο στο τελευταίο δικαστικό δράμα, για να διαπιστώσουμε το πώς και το γιατί η Intel βρίσκεται σε τόσο δύσκολη θέση σήμερα.

Τον Ιούνιο του 2005, η AMD καταθέτει μήνυση ενάντια στην Intel για αντιμονοπωλιακές πρακτικές. Από την πρώτη στιγμή οι άνθρωποι της AMD  μιλάνε για καθαρές αποδείξεις. Όντως, έως τότε ο κόσμος της πληροφορικής το είχε τούμπανο και οι δικαστικές υπηρεσίες κρυφό καμάρι πως για δεκαετίες ολόκληρες, η Intel χρησιμοποιούσε κάθε δυνατή πίεση και κάθε δυνατό συνδυασμό μαστίγιου-καρότου, προκειμένου (i) να έχει καλύτερες επιδόσεις από τους ανταγωνιστές και (ii)  να «πείσει» τους κατασκευαστές υπολογιστών να χρησιμοποιούν τα προϊόντα της. Αυτή  η κίνηση της AMD δεν ήταν τυχαία. Έχοντας κερδίσει ένα σημαντικό ποσοστό στην αγορά servers και σπιτικών υπολογιστών, η AMD διαπίστωσε πως δεν μπορούσε να «σπάσει» τα ποσοστά της ανταγωνίστριας της, για δεκάδες μικρούς ή μεγάλους λόγους, όλοι απόρροια των πλάγιων τακτικών της Intel. Η μήνυση της AMD στην πραγματικότητα ήταν ένα στοίχημα ζωής ή θανάτου για αυτήν.

intel-nvidia
Οι δικαστικές περιπέτειες της Intel (και όχι μόνο αυτές) έχουν δώσει την ευκαιρία στην NVidia να σατιρίσει όσο ποτέ τον γίγαντα της πληροφορικής με μια σειρά σκίτσων όπως το παραπάνω..

Σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά, και με τους ιθύνοντες από δεκάδες εταιρείες πληροφορικής (μεταξύ των οποίων η IBM η HP και η Dell) να «κελαηδάνε» σχετικά με τα bonus που έπαιρναν για αποκλειστική χρήση επεξεργαστών Intel ή/και την διαρροή memos που προέτρεπαν την καθυστέρηση χρήσης προϊόντων της AMD, η Intel προσπαθεί να κλείσει το μέτωπο που την ματώνει. Πληρώνει άμεσα αποζημίωση 1.25 δισεκατομμύρια δολάρια στην AMD, και συνυπογράφει μια συμφωνία «ειρήνης» η οποία επιτρέπει στις δύο εταιρείες για πέντε χρόνια να χρησιμοποιούν αρμονικά τις πατέντες των απέναντι, ενώ η Intel απέσυρε και τις.. αντιρρήσεις της για το θέμα της Global Foundries.

 

Τελειώνουν οι δικαστικές περιπέτειες;

Κάθε άλλο. Μετά από Ν. Κορέα, την Ιαπωνία, την ΕΕ και την AMD, την σκυτάλη παίρνουν οι ΗΠΑ και η επιτροπή ανταγωνισμού (FTC). Εδώ τα πράγματα πλέον είναι σοβαρότερα από ποτέ, αφού η έδρα της Intel είναι στις ΗΠΑ, μια χώρα με καπιταλιστικό σύστημα που οι θεσμοί λειτουργούν σκληρά έναντι των παραβατών, και που ένα 80% μερίδιο αγοράς, μόνο υγιές δεν ακούγεται στους ιθύνοντες υποθέσεων μονοπωλίων.

ftc_logo
Η AMD και η E.E. δεν είναι τίποτα μπροστά στην FTC που παραλαμβάνει την σκυτάλη.

Η Intel κατηγορείται για αυτά που είναι ήδη αποδεδειγμένα (μονοπωλιακές πρακτικές σε σχέση με τους κατασκευαστές υπολογιστών) και είναι σχεδόν σίγουρο πως θα καταδικαστεί όσον αφορά τα παραπάνω. Υπάρχουν όμως και συμπληρωματικές κατηγορίες, όπως αυτές της NVidia που δεν θα χάσει την ευκαιρία να κεραυνοβολήσει την Intel για όλη την καταπίεση που έχει υποστεί στην κατασκευή chipsets για τους i7 επεξεργαστές και τον Atom.  Τέλος πολύ-πολύ ενδιαφέρον έχουν οι κατηγορίες για μυστική επανασχεδίαση compiler ώστε να ευνοεί την Intel (??) καθώς και το ότι οι κατηγορίες αναφέρονται σε βάθος.. 10ετίας (υπάρχει δικαστικό προηγούμενο με καταδίκη της Intel και δικαίωση της AMD σε δίκη του 1991).

Εδώ υπάρχει ένα κρίσιμο σημείο: Κατά πόσο η «ειρήνη» που προσυπέγραψε η AMD θα διευκολύνει τις δικαστικές αρχές και αν τελικά (στην σχεδόν σίγουρη καταδίκη της) η Intel θα πέσει στα μαλακά ή στα σκληρά.

 

Το μέλλον

Το σίγουρο είναι πως τα αποτελέσματα αυτών που συνέβησαν και αυτών που θα διαδραματιστούν στα δικαστήρια της απέναντι όχθης του Ατλαντικού, θα επηρεάσουν σε ένα μεγάλο βαθμό την πορεία της πληροφορικής τα επόμενα χρόνια.

Το καλύτερο που θα μπορούσε να συμβεί, είναι ένας συνδυασμός καταδίκης της Intel και η έναρξη ενός πολέμου μεταξύ των τριών κατασκευαστών (Intel-AMD-NVidia) στους δύο κύριους τομείς ημιαγωγών (επεξεργαστές / GPGPU). Και τούτο, διότι όσες φορές η Intel βρέθηκε μόνη, δεν υπήρξε ούτε εξέλιξη, ούτε μείωση των τιμών. Αντίθετα, όσες φορές  πιέστηκε από την AMD, τα οφέλη για τον καταναλωτή ήταν τεράστια και στους δύο τομείς, κάτι που υφίσταται και στον τομέα των καρτών γραφικών/GPGPU με πρωταγωνιστές αυτή τη φορά, τις NVidia και AMD.

Όπως και να έχει, το μέλλον είναι εδώ: Ήδη οι «κάρτες γραφικών» μετατρέπονται σε GPGPU και μπορούν να κάνουν πολλά περισσότερα πράγματα από το να σχεδιάζουν πολύγωνα για τρισδιάστατα παιχνίδια, την ίδια ώρα που οι πρώτοι 6-πυρηνοι επεξεργαστές «διαρρέουν» στα διάφορα Portals. Ποιος θα καταφέρει να παρουσιάσει λοιπόν,  τον καλύτερο συνδυασμό; Και όλα αυτά την στιγμή που τα μέτωπα των μνημών για SSD drives και των επεξεργαστών χαμηλής κατανάλωσης είναι ανοικτά. Μυρίζει μπαρούτι ή πυρίτιο;

 

2010

Σίγουρα, αυτό που αναμένουμε από την Intel για το νέο έτος (εκτός από το να μηνυθεί ξανά από κάποιον), είναι επιτέλους να παρουσιάσει μια καινοτομία όσον αφορά τις GPGPU, εκεί που παραδοσιακά χωλαίνει. Και θα πρέπει να βιαστεί, γιατί η AMD είναι στο παιχνίδι εδώ και πολύ καιρό την ίδια ώρα που πληθαίνουν οι φήμες πως τελικά η NVidia θα κάνει το άλμα στην αγορά των μικροεπεξεργαστών! Αν μη τι άλλο, θα είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα χρονιά...

the future

δημοψήφισμα

Νέα επικαιρότητας: Ποιότητα ή ποσότητα;