Διαφήμιση
( 0 ψήφοι )
globe europeΛύσεις αναζητά η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για το δίκαιο των συμβάσεων με σκοπό τη διευκόλυνση των διασυνοριακών συναλλαγών για τους καταναλωτές και τις επιχειρήσεις στην ενιαία αγορά. Η ενιαία αγορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει οικοδομηθεί πάνω στις νομοθεσίες για τις συμβάσεις. Ωστόσο, οι επιχειρήσεις, ιδίως οι μικρομεσαίες, αντιμετωπίζουν εμπόδια όσον αφορά τις διασυνοριακές πωλήσεις, διότι πρέπει να ακολουθούν διαφορετικές νομοθεσίες συμβάσεων για κάθε ένα από τα 27 κράτη μέλη της Ε.Ε.

Διαδικτυακές συναλλαγές εντός Ε.Ε.
Το Διαδίκτυο είναι η πιο κοινή μορφή εξ αποστάσεως αγορών. Όπως δείχνουν τα στοιχεία το ποσοστό των ατόμων που χρησιμοποιεί το Διαδίκτυο για αγορές αυξάνεται συνεχώς. Το 65% των οικογενειών στην Ε.Ε. 27 έχει πρόσβαση στο Διαδίκτυο και το 56% έχει μια ευρυζωνική σύνδεση στο Διαδίκτυο. Περισσότερο από το ένα τρίτο των καταναλωτών της ΕΕ (37%) έχει χρησιμοποιήσει το Διαδίκτυο για να αγοράσει αγαθά και υπηρεσίες για ιδιωτική χρήση στα προηγούμενα χρόνια. Για το 2009 το ποσοστό αυτό αυξήθηκε κατά πέντε ποσοστιαίες μονάδες σε σύγκριση με το 2008. Η ίδια αύξηση δεν έχει παρατηρηθεί για άλλα δίκτυα πώλησης εξ απόστασης (ταχυδρομείο και τηλέφωνο) των οποίων η χρήση έχει παραμείνει λίγο πολύ αμετάβλητη από το 2006, και χρησιμοποιούνται λιγότερο συχνά από τους καταναλωτές έναντι του Διαδικτύου. Αντίστοιχα σε δημοφιλές μέσο εξελίσσεται το διαδίκτυο και για τους λιανοπωλητές. 50% των λιανοπωλητών είπαν ότι πώλησαν τα αγαθά τους μέσω Διαδικτύου. Η χρήση του τηλεφώνου ως δίκτυο πώλησης φτάνει στο  43% των λιανοπωλητών. Και οι πωλήσεις μέσω ταχυδρομείου διαμορφώθηκαν στο 29% των λιανοπωλητών. Το 2009, 37% των ατόμων ηλικίας 16 - 74 ετών στην Ε.Ε. 27 είπε ότι είχαν αγοράσει αγαθά ή υπηρεσίες μέσω του Διαδικτύου στους τελευταίους 12 μήνες. Ωστόσο μόνο το 8% των καταναλωτών αγοράζει μέσω Διαδικτύου από άλλο κράτος -μέλος. Επιπλέον, το 61% των διασυνοριακών πωλήσεων απορρίπτεται, διότι οι έμποροι αρνούνται να εξυπηρετήσουν τη χώρα του πελάτη. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σε κανονιστικούς φραγμούς και στη νομική αβεβαιότητα που επικρατεί σχετικά με τους ισχύοντες κανόνες.

Προβλήματα
Οι συμβάσεις έχουν ουσιώδη σημασία για τη λειτουργία των επιχειρήσεων και τις πωλήσεις στους καταναλωτές. Οι συμβάσεις επισημοποιούν μια συμφωνία μεταξύ των ενδιαφερομένων και καλύπτουν ευρύ φάσμα θεμάτων, όπως την πώληση εμπορευμάτων και την παροχή υπηρεσίας, π.χ. την κράτηση πτήσης ή τη σύναψη δανείου. Για παράδειγμα, σε μια σύμβαση μεταξύ επιχείρησης και καταναλωτή, ένας Ιρλανδός καταναλωτής αγοράζει μέσω Διαδικτύου μια συσκευή ΜΡ3 από Γάλλο έμπορο λιανικής. Στην περίπτωση αυτή, θα εφαρμοζόταν το ιρλανδικό δίκαιο συμβάσεων, εάν ο Γάλλος έμπορος είχε σχεδιάσει τον δικτυακό του τόπο για τους Ιρλανδούς καταναλωτές. Η ενιαία αγορά της Ευρώπης βασίζεται σε πολλές και ποικίλες συμβάσεις που διέπονται από διαφορετικές εθνικές νομοθεσίες. Η συνύπαρξη διαφορετικών κανόνων μπορεί να οδηγήσει σε πρόσθετα έξοδα συναλλαγών, αυξημένη νομική αβεβαιότητα για τις επιχειρήσεις και έλλειψη εμπιστοσύνης εκ μέρους των καταναλωτών. Τόσο οι καταναλωτές όσο και οι επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν σημαντικά εμπόδια όταν προσπαθούν να επωφεληθούν από την ενιαία αγορά της ΕΕ. Τα έξοδα συναλλαγών (όπως η προσαρμογή των συμβατικών όρων και των εμπορικών πολιτικών ή η μετάφραση των κανόνων) και η νομική αβεβαιότητα που συνεπάγεται η επαφή με τις ξένες νομοθεσίες για τις συμβάσεις, καθιστούν ιδιαίτερα δυσχερή την επέκταση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, που αποτελούν το 99% όλων των κοινοτικών επιχειρήσεων, στην ενιαία αγορά.

Προτάσεις
Για να επιλύσει ορισμένα από τα προβλήματα αυτά και να ενισχύσει το δυναμικό της ευρωπαϊκής ενιαίας αγοράς, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε, σε έγγραφο στρατηγικής πολιτικής που εκδόθηκε σήμερα, διάφορες επιλογές  για μια πιο συνεκτική προσέγγιση όσον αφορά το δίκαιο των συμβάσεων. Στόχος είναι να αυξηθεί η ασφάλεια δικαίου για τις επιχειρήσεις και να απλοποιηθούν οι κανόνες για τους καταναλωτές. Το έγγραφο πολιτικής θα αποτελέσει αντικείμενο δημόσιας διαβούλευσης, η οποία θα διαρκέσει μέχρι τις 31 Ιανουαρίου 2011.

«Θέλω οι Πολωνοί, Γερμανοί ή Ισπανοί καταναλωτές όταν συναλλάσσονται στο Διαδίκτυο με μια ιταλική, φιλανδική ή γαλλική εταιρεία να αισθάνονται την ίδια ασφάλεια όπως και αν ήταν στη χώρα τους. Και θέλω οι ευρωπαϊκές μικρομεσαίες εταιρείες να προσφέρουν τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους σε άλλες χώρες χωρίς να πρέπει να γίνουν εμπειρογνώμονες στα εθνικά νομικά συστήματα για τις συμβάσεις που  ισχύουν στις  άλλες 26 χώρες της Ε.Ε.», δήλωσε η Viviane Reding, Αντιπρόεδρος και Επίτροπος της Ε.Ε. για θέματα Δικαιοσύνης. «Καλώ τους καταναλωτές και τις επιχειρήσεις από όλα τα 27 κράτη μέλη να συμβάλουν ενεργά στη δημόσια διαβούλευση της Επιτροπής. Είναι σίγουρα περίοδος κρίσης για την ευρωπαϊκή οικονομία. Είναι όμως και μια περίοδος η οποία μας προσφέρει την ιστορική ευκαιρία να προωθήσουμε την οικονομική ανάπτυξη μειώνοντας το κόστος των διασυνοριακών συναλλαγών. Για το λόγο αυτό, είναι τώρα η στιγμή να πραγματοποιήσουμε το μεγάλο άλμα για να αποκτήσουμε ένα πιο ευρωπαϊκό δίκαιο συμβάσεων».

Για το λόγο αυτό η Επιτροπή πρότεινε διάφορους τρόπους για να βελτιωθεί η συνοχή του δικαίου των συμβάσεων. Προτείνονται μεταξύ άλλων οι εξής επιλογές πολιτικής:

  • Η δημοσίευση στο Διαδίκτυο (μη δεσμευτικών) υποδειγμάτων συμβατικών κανόνων, που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στην ενιαία αγορά της Ευρώπης.

  • Μια (δεσμευτική ή μη δεσμευτική) «εργαλειοθήκη» που θα χρησιμοποιούν οι νομοθέτες της Ένωσης όταν θεσπίζουν νέα νομοθεσία, ώστε οι κανόνες να βελτιωθούν και να αποκτήσουν μεγαλύτερη συνοχή.

  • Μια σύσταση για το δίκαιο των συμβάσεων, που θα καλεί όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ να συμπεριλάβουν στα εθνικά τους νομικά συστήματα ένα ευρωπαϊκό δίκαιο συμβάσεων, εν μέρει σύμφωνα με το πρότυπο των Ηνωμένων Πολιτειών, όπου όλες οι πολιτείες εκτός από μία έχουν οικειοθελώς υιοθετήσει έναν ενιαίο εμπορικό κώδικα.

  • Ένα προαιρετικό ευρωπαϊκό δίκαιο συμβάσεων (ή ένα «28ο σύστημα»), το οποίο οι καταναλωτές και οι επιχειρήσεις θα επιλέγουν ελεύθερα στις συμβατικές σχέσεις τους. Το εν λόγω προαιρετικό δίκαιο θα αποτελεί εναλλακτική δυνατότητα στις υπάρχουσες εθνικές νομοθεσίες για τις συμβάσεις και θα διατίθεται σε όλες τις γλώσσες. Θα μπορούσε να εφαρμόζεται μόνο στις  διασυνοριακές συμβάσεις, ή στις διασυνοριακές και στις εγχώριες συμβάσεις.

  • Το δίκαιο αυτό θα πρέπει να εξασφαλίζει υψηλό επίπεδο προστασίας για τους καταναλωτές και ασφάλειας δικαίου σε όλη τη διάρκεια ισχύος της σύμβασης.

  • Εναρμόνιση των εθνικών νομοθεσιών για τις συμβάσεις μέσω οδηγίας της ΕΕ.

  • Πλήρης εναρμόνιση των εθνικών νομοθεσιών για τις συμβάσεις μέσω κανονισμού της ΕΕ.

  • Η δημιουργία ολοκληρωμένου ευρωπαϊκού αστικού κώδικα, που θα αντικαθιστά όλους τους εθνικούς κανόνες για τις συμβάσεις.


© Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Πληροφορικής & Επικοινωνιών Ελλάδας - ΣΕΠΕ 2008 - 2010

δημοψήφισμα

Νέα επικαιρότητας: Ποιότητα ή ποσότητα;