ΗΠΑ: Νέα στρατηγική ασφαλείας του κυβερνοχώρου

31 Αυγουστου 2010
Posted in Επικαιρότητα

Τις τελευταίες πινελιές στη νέα στρατηγική ασφάλειας του κυβερνοχώρου θέτει το Πεντάγωνο, χωρίς τυμπανοκρουσίες και μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα του Τύπου. Η νέα στρατηγική θα αντιμετωπίζει τον κυβερνοχώρο σαν πεδίο πιθανού πολέμου, υιοθετώντας δόγμα «ενεργούς άμυνας» για την πρόληψη επιθέσεων που -θεωρητικά τουλάχιστον- θα μπορούσαν να πλήξουν τα μεταφορικά δίκτυα και τις εμπορικές δραστηριότητες του έθνους.

Παρότι η νέα στρατηγική αφορά πρόβλημα του 21ου αιώνα, απηχεί τη φιλοσοφία του Ψυχρού Πολέμου. Οι στενότεροι σύμμαχοι των ΗΠΑ θα ενωθούν σε δίκτυο πρώιμης πρόληψης και κοινής κυβερνοασφάλειας, οι ιδιωτικές επιχειρήσεις θα στρατολογούνται σε ένα είδος παλλαϊκής άμυνας κατά της επιβουλής, ενώ οι στρατιωτικοί διοικητές θα έχουν το δικαίωμα να διατάζουν την άμεση αντιμετώπιση των ηλεκτρονικών εισβολέων.

Αντί της «μαζικής αντεπίθεσης» εναντίον επιτιθέμενων, των οποίων η εθνική ταυτότητα μπορεί να είναι ασαφής, η νέα στρατηγική προτείνει την εναλλακτική τακτική της αποτροπής που θα βασίζεται στην ενίσχυση των αμερικανικών υποδομών και τη δημιουργία εφεδρικών συστημάτων, ικανών να αντέξουν σε κάθε επίθεση. Το υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας θα επιβλέπει την ενίσχυση των υποδομών, με τη βοήθεια της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας (NSA).

Ο υφυπουργός Αμυνας Ουίλιαμ Λιν εξήγησε τις βασικές αρχές της νέας προσέγγισης, γνωστής και ως «Κυβερνοστρατηγική 3.0» μεταξύ των στελεχών του Πενταγώνου. Σε συνέντευξη και σε άρθρο του στην επιθεώρηση «Foreign Affairs» της περασμένης εβδομάδας, ο υφυπουργός αποκαλύπτει ότι η επίσημη πρόταση θα κατατεθεί στον Λευκό Οίκο τον Δεκέμβριο, ενώ στο μεταξύ την ασφάλεια του κυβερνοχώρου θα εξασφαλίζει από την 1η Οκτωβρίου το Πεντάγωνο, χάρη στη νέα «Κυβερνο-διοίκηση» που σύστησε.

Οι προτάσεις του κ. Λιν είναι ρηξικέλευθες. Η νέα στρατηγική μπορεί, όμως, να αποδειχθεί δαπανηρή και δύσχρηστη, ενώ αφορά απειλές, τις οποίες το ευρύ κοινό, αλλά ακόμη και οι εμπλεκόμενες και απειλούμενες εταιρείες δεν αντιλαμβάνονται καλά. Πρώτη υποχρέωση των δημιουργών του συστήματος είναι έτσι η ενημέρωση του κοινού, έτσι ώστε όλοι μας να αντιληφθούμε τους κινδύνους μιας επίθεσης, αλλά και το κόστος και τα οφέλη της κινητοποίησης εναντίον μιας τέτοιας επίθεσης.

Μιλώντας με τον κ. Λιν, εντυπωσιάστηκα από το χάσμα μεταξύ του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβάνονται τον κυβερνοχώρο -ως πηγή ενδεχομένως καταστροφικών επιθέσεων- οι ειδικοί της άμυνας και το ευρύ κοινό, που θεωρεί το Ιντερνετ έναν καλοπροαίρετο φίλο και βοηθό.

Το Πεντάγωνο στρατολογεί ήδη συμμάχους στην εκστρατεία του για κυβερνο-ασφάλεια. Ο κ. Λιν έχει εκθέσει τις απόψεις του στους παραδοσιακούς συμμάχους των ΗΠΑ σε θέματα υποκλοπών και παρακολούθησης διαβιβάσεων, που είναι η Βρετανία, ο Καναδάς και η Αυστραλία. Σχεδιάζει τώρα να συναντηθεί με ευρύτερο κύκλο συμμάχων του ΝΑΤΟ μέσα στον επόμενο μήνα. Ενα από τα θέματα συζήτησης θα είναι η παρακολούθηση των πιθανών εχθρών ενός κυβερνοπολέμου, σύγχρονη ηλεκτρονική μορφή της παλιάς «Γραμμής DEW», του μυστικού δικτύου ραντάρ των Δυτικών συμμάχων κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου ή των υποθαλάσσιων ακουστικών μέσων, για τον εντοπισμό σοβιετικών υποβρυχίων σε κατάδυση.

Το αμυντικό σχέδιο του κ. Λιν θα είναι «εν μέρει αισθητήρας, εν μέρει σκοπός και εν μέρει ελεύθερος σκοπευτής». Οι πρώτες δύο ιδιότητες δεν αναμένεται να προκαλέσουν αντιδράσεις και γι’ αυτό τον ρώτησα τι εννοούσε με την τρίτη, αυτή του «ελεύθερου σκοπευτή». Μου εξήγησε ότι αν η «Κυβερνοδιοίκηση» εντοπίσει επερχόμενη ηλεκτρονική επίθεση, θα έχει την ικανότητα «να θέσει αμέσως σε καραντίνα τον κακόβουλο κώδικα, μεταφέροντάς τον σε σημείο, όπου δεν θα μπορεί να βλάψει τα ηλεκτρονικά συστήματα και τις υποδομές των ΗΠΑ». Η πρόκληση, λέει ο κ. Λιν, εντοπίζεται στην αποσόβηση της επίθεσης, χωρίς να προκληθούν «παράπλευρες απώλειες», όπως η διαταραχή του παγκόσμιου εμπορίου.

Ο κ. Λιν δεν θέλησε να επεκταθεί στο ζήτημα των επιθετικών όπλων που διαθέτουν οι ΗΠΑ στον πόλεμο αυτό, εκτός από το να πει ότι «έχουμε αναπτύξει μεγάλη γκάμα δυνατοτήτων». Οι ΗΠΑ είναι πιθανώς πιο ευάλωτες σε τέτοιες επιθέσεις από ό,τι άλλες χώρες, εξαιτίας της εξάρτησης της αμερικανικής οικονομίας από τα ηλεκτρονικά δίκτυα. Ο κ. Λιν απορρίπτει, όμως, την ιδέα απαγόρευσης των «κυβερνο-όπλων», μέσω μιας νέας εκδοχής των συμφωνιών αφοπλισμού.

Ο όρος «στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα» έχει ιδιαίτερη βαρύτητα στον σχεδιασμό του κυβερνοπολέμου. Από το 2007, το Πεντάγωνο ενημερώνει τους εργολήπτες αμυντικών συμβολαίων για κάθε εχθρική διείσδυση στα δίκτυά τους. Αυτό εξελίχθηκε στο «Πλαίσιο Διαρκούς Ασφάλειας», άτυπη συμμαχία που περιλαμβάνει διευθύνοντες συμβούλους μεγάλων εταιρειών τεχνολογίας και άμυνας.

Ειρωνική επίπτωση της κυβερνοστρατηγικής είναι η ικανότητά της να ανατρέπει την παγκοσμιοποίηση. Αμερικανός κατασκευαστής φορητών υπολογιστών που κάποτε θα υπερηφανευόταν ότι τα εξαρτήματά του κατασκευάζονται σε 50 χώρες του κόσμου, πρέπει τώρα να ανησυχεί για 50 σημεία διείσδυσης κακόβουλων εισβολέων, που θα ήθελαν να μεταδώσουν τους βλαβερούς τους κώδικες.

Ελπίζω ότι στη συζήτηση για την κυβερνοστρατηγική οι αξιωματούχοι θα αναγνωρίσουν τους κινδύνους στρατιωτικοποίησης του Διαδικτύου. Αν και θέλουμε να είμαστε προστατευμένοι από ηλεκτρονικές επιβουλές, μία δαπανηρή εμμονή στην ασφάλεια των δικτύων θα ήταν βλαβερή για τη χώρα.

29/08/2010 - kathimerini.gr από το άρθρο του David Ignatius της Washington Post