Opengov: Μια διαβούλευση που χρειάζεται... διαβούλευση

12 Φεβρουαριου 2010
Posted in Επικαιρότητα

Η αλήθεια είναι πως οι εξαγγελίες της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης δεν υλοποιούνται από τη μια μέρα στην άλλη. Ούτε στην Ελλάδα, ούτε πουθενά. Είναι ένα συνεχές στοίχημα που απαιτεί κοινωνική εγρήγορση. Το σημαντικό, όπως γράφτηκε κάπου, είναι ότι η αυτή η διαδικασία ξεκίνησε. Πράγματι, αρκεί να ξέρουμε τι προσφέρει.

Στους τέσσερις περίπου μήνες που η διαδικασία του opengov υπάρχει στην Ελλάδα, ελάχιστες ήταν οι αναφορές για την αξιολόγηση και τις προοπτικές της.

Και όταν υπήρξαν ατοπήματα -βλ. υπόθεση Κουτούπη-, το αρνητικό πρόσημο σε χαρακτηρισμούς και συμπεράσματα περίσσεψε. Δικαίως ή όχι, γεγονότα σαν κι' αυτά έχουν μικρότερη σημασία από το να γίνει η κάθε πτυχή αυτής της διαδικασίας «φύλλο και φτερό» και να θεραπευτεί.

Και αν το πολιτικό σκηνικό δείχνει έτοιμο ή τουλάχιστον διατίθεται να ασχοληθεί με τις προτάσεις της ανοιχτής ψηφιακής διακυβέρνησης, η έννοια και η πρακτική της διαβούλευσης ανακύπτει ως εξαιρετικά επίκαιρη με συνεχή την ανάγκη για επανασχεδιασμό και εκμάθηση από όλους.

«Χρειαζόμαστε μια διαβούλευση για τη διαβούλευση», συμφωνεί ο Βασίλης Γουλανδρής, σύμβουλος Νέων Μέσων και Πολιτικής Επικοινωνίας, και εξηγεί: «Το μεγαλύτερο όφελος της διαβουλευτικής δημοκρατίας είναι οι ενημερωμένοι πολίτες. Το ζήτημα είναι να αναρωτηθούμε αν αυτό που γίνεται αυτήν την στιγμή από την κυβέρνηση προωθεί την ενημέρωση του πολίτη».

Ανάγκη για υπόσταση και οργάνωση

Το kathimerini.gr συνάντησε τον Αλέξανδρο Μελίδη, μέλος της ομάδας για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση και τις νέες τεχνολογίες πληροφορικής και επικοινωνιών του γραφείου του πρωθυπουργού, και επιχείρησε να σκιαγραφήσει ορισμένες πτυχές αυτής της νέας διαδικασίας.

Τα σχόλια που απέσπασε ο διάλογος για το φορολογικό σύστημα ανήλθαν στα 14.866 καθιστώντας το,
το πιο επιτυχημένο με όρους συμμετοχής. Η ανάλυση όμως ενός τόσου μεγάλου αριθμού σχολίων δεν
είναι εύκολη υπόθεση, απαραίτητη ωστόσο για τη μελλοντική βελτίωση της διαδικασίας. 

Μιας διαδικασίας η οποία ακόμη δεν έχει νομική υπόσταση αλλά διεξάγεται σ' ένα πλαίσιο συμβουλευτικού χαρακτήρα. Δεν πρόκειται για ένα ζήτημα «τύπων», όπως θα ισχυρίζονταν κάποιοι, διότι στην παρούσα φάση δεν κατοχυρώνεται το δικαίωμα ένστασης σε περίπτωση που ο πολίτης θεωρήσει τη διαδικασία διαβλητή.

«Αυτήν την στιγμή δεν υπάρχει κάποιο νομικό-δεσμευτικό πλαίσιο και αυτό είναι ένα ζήτημα», παραδέχεται ο κ. Μελίδης και μας εξηγεί πως γίνεται o έλεγχος και η διαχείριση των σχολίων (moderation):

«Συνήθως το moderation γίνεται από την αρμόδια υπηρεσιακή μονάδα που έχει συντάξει το νομοσχέδιο είτε από κάποιους συνεργάτες του εκάστοτε υπουργού. Συνήθως είναι δύο-τρεις άνθρωποι που ελέγχουν τη ροή των σχολίων και έχουν γνώση του πλαισίου του διαλόγου καθώς και των όρων χρήσης».

«Ωστόσο», συμπληρώνει, «ακόμη δεν έχουν συσταθεί ειδικές υπηρεσίες ομάδες εργασίας οι οποίες θα αναλάμβαναν τον κύκλο δουλειάς για να ολοκληρωθεί η διαδικασία με τον καλύτερο δυνατό τρόπο».

Οι συνολικές επισκέψεις του opengov (προσκλήσεις, διαβουλεύσεις, μεταδόσεις υπουργικού συμβουλίου,
labs) στο διάστημα Οκτωβρίου-Ιανουαρίου ανέρχονται στις 2.215.000. Σε 15 διαβουλεύσεις οι επισκέψεις
ανέρχονται (μέχρι πρόσφατα) στις 690.000 και τα σχόλια στα 36.131. 

«Παρατηρώ ότι αυτοί που συμμετέχουν κατά κανόνα είναι όσοι έχουν άμεσο ενδιαφέρον από το νομοσχέδιο που εκτίθεται, εργαζόμενοι σε κλάδο που άπτεται του ν/σ ή όσοι έχουν διάθεση», σχολιάζει αρχικά ο Νίκος Δρανδάκης, blogger και επικεφαλής της πρωτοβουλίας 4Δ, για να διευκρινίσει:

«Νομίζω ότι λείπει ο μέσος πολίτης ο οποίος έχει έννομο ενδιαφέρον από κάθε συζήτηση που γίνεται. Προς το παρόν, θεωρώ ότι, αν και πρόκειται για μια σημαντική κίνηση, η όλη διαδικασία φαίνεται να είναι 'νεφελώδης'».

Το «νεφέλωμα» στη διαδικασία της διαβούλευσης -πολιτικά πιο «επώδυνο» στις προσκλήσεις ενδιαφέροντος για τους γενικούς γραμματείς- σχετίζεται με την προετοιμασία και τον σχεδιασμό της διαδικασίας. Για να είναι διαφανής και όσο το δυνατόν πιο ουσιαστική χρειάζεται να εμπλέκει τον πολίτη πολύ πριν το upload ενός νομοσχεδίου και το «άνοιγμά» του σε σχόλια.

Σε ό,τι αφορά τη συμμετοχή της ευρύτερης κοινότητας των social media στο labs.opengov.gr σε περίπου
ένα μήνα λειτουργίας υπάρχουν 15.900 επισκέψεις, 574 εγγεγραμμένοι χρήστες, 333 σχόλια και
258 προτάσεις πολιτών για ανασχεδιασμό κυβερνητικών ηλεκτρονικών υπηρεσιών.

Διαβούλευση για προτετελεσμένα

Τα επιχειρήματα όσων υποστηρίζουν ότι το opengov δεν αποτελεί μια διαδικασία διαβούλευσης συγκλίνουν στο ότι τα νομοσχέδια που τίθενται online έχουν διατάξεις και άρθρα που εμφανίζονται «κλειστά» σε αλλαγές ή αναθεωρήσεις, παράλληλα με τη μικρή διάρκεια που βρίσκονται στο Διαδίκτυο - π.χ. το ν/σ περί σύστασης γραφείου αντιμετώπισης περιστατικών αυθαιρεσίας των σωμάτων ασφαλείας διήρκεσε μόλις οκτώ ημέρες.

«Θα μ' ενδιέφερε να βλέπω πρωτοβουλίες για συμμετοχή σε διαβούλευση ένα στάδιο πριν από τη νομική 'συγκρότηση' του εκάστοτε σχεδίου», απαντά ο Αλέξανδρος Μελίδης και συνεχίζει: «Χαρακτηριστικό παράδειγμα, αποτελεί η συνεργασία με τον γ.γ. του υπουργείου Οικονομικών κ. Η. Πλασκοβίτη στη διαβούλευση για το φορολογικό. Δεν ανεβάσαμε κάποιο κείμενο αλλά ορισμένες στοχευμένες ερωτήσεις. Παρόλο που αρχικά υπήρξε επιφυλακτικότητα για το ποιος θα συμμετέχει η ανταπόκριση ήταν ικανοποιητική».

Από την άλλη πλευρά, ο Βασίλης Γουλανδρής ισχυρίζεται ότι η διαβούλευση δεν είναι απλά το άνοιγμα σε σχολιασμό επί οποιουδήποτε νομοσχεδίου. «Αρχικά, χρειάζεται ένα πλαίσιο αρχών -το οποίο δεν υπάρχει- για την κάθε διαβουλευτική διαδικασία. Πως θα γίνει, ποιες απόψεις θα έχουν βαρύνουσα σημασία, ποιες όχι και με ποια μεθοδολογία θα αξιολογηθούν…».

«Έπειτα», συμπληρώνει, «σε μοντέλα που ακολουθούνται στο εξωτερικό γίνεται η προσπάθεια παρουσίασης των δεδομένων του ν/σ μαζί με τις αντιτιθέμενες απόψεις (ΜΚΟ, οργανώσεων πολιτών, ειδικών που έχουν γνώση του αντικειμένου). Έτσι ο πολίτης γνωρίζει, με τεκμηρίωση πια, ποια είναι τα 'υπέρ' ή τα 'κατά' του εκάστοτε νομοσχεδίου».

Υπ' αυτήν την οπτική, στην ελληνική περίπτωση η εμπλοκή φορέων και οργανώσεων τη σωστή χρονικά στιγμή κρίνεται μάλλον ανεπιτυχής όσον αφορά την ενημέρωση και την «πρόσκληση» όσων δεν έχουν γνώση για το αντικείμενο της διαβούλευσης. Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί την αμηχανία που προκαλεί ο τίτλος «Παροχή τεχνικοοικονομικών συμβουλευτικών υπηρεσιών για την υλοποίηση του έργου: Εθνική Υποδομή παθητικού Δικτύου Οπτικών Ινών Ανοικτής Πρόσβασης μέχρι το σπίτι (Passive Open Access - P2P FTTH) με κρατική παρέμβαση». Κανείς, ταυτόχρονα, δεν φρόντισε να δώσει επεξηγήσεις για ένα, κατά τα άλλα, μάλλον κρίσιμο έργο.

Χωρίς να απαξιώνεται η προσπάθεια και η συμμετοχή αρκετών κοινωνικών φορέων στο εγχείρημα του opengov (βλέπε WWF, περιβαλλοντικοί φορείς κα) τίθενται αρκετά ζητήματα οργάνωσης, «ερωτηματοθεσίας» και κυρίως διάθεσης για αλλαγή. Ενώ η online δυνατότητα να «φωτίζεται» όλη η ατζέντα της διαβούλευσης υπάρχει, παραινέσεις από τον υπουργό Εσωτερικών για αποστολή γραπτών προτάσεων από στελέχη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, είναι ενδεικτικές της διάθεσης απέναντι στο εγχείρημα.

Επιτέλους, τέλειωσε κι αυτό! Για το σίριαλ της τοποθέτησης των γραμματέων των υπουργείων ο λόγος, το οποίο ολοκληρώθηκε την περασμένη εβδομάδα με την τοποθέτηση των τεσσάρων τελευταίων. Η αλήθεια είναι ότι άργησε πολύ. Τόσο, που κάποιοι θυμήθηκαν τις αρετές του κομματικού κράτους. Τότε οι δουλειές γίνονταν τάχιστα, αλλά λιγότερο παστρικά. Είναι ανθρώπινη η συντηρητική αντίδραση. Στις δυσκολίες του παρόντος, όλοι οι άνθρωποι ωραιοποιούν το παρελθόν για να το νοσταλγήσουν. Εδώ υπάρχουν άνθρωποι που εκθειάζουν τον Μεσαίωνα επειδή δεν είχε ρύπανση, δεν θα νοσταλγήσουν κάποιοι την εποχή των κομματαρχών;

Φυσικά και στην περίπτωση της διαδικασίας opengov δεν ήταν όλα καλά, ούτε έγιναν όλα παστρικά. Υπήρξαν ατυχήματα τύπου Κουτούπη, ο οποίος είχε όλα τα προσόντα αλλά και μεγάλο στόμα στο facebook. Υπάρχουν δικαιολογημένες υποψίες για την τοποθέτηση κάποιων κομματικών στελεχών, όπως υπάρχει και η απόπειρα της κυρίας Κατσέλη να τοποθετήσει τον κουμπάρο της στη Γ. Γ. Ανταγωνιστικότητας του δικού της υπουργείου. Βεβαίως δεν ξέρουμε πόσο καλός θα ήταν ο κ. Αρης Αλεξόπουλος γι’ αυτή τη θέση (είχε τα τυπικά προσόντα), αλλά δεν μπορούμε παρά να θαυμάσουμε το μέγεθος της πολιτικής αφροσύνης της υπουργού. Σε μια καινούργια διαδικασία, για την οποία όλοι τρέφουν υποψίες (δικαιολογημένα, αφού το κομματικό κράτος και το ρουσφέτι έχουν βαθιές ρίζες) και οι δημοσιογράφοι ελέγχουν το παραμικρό, αυτή προώθησε ένα άτομο με το οποίο όχι μόνο είχε σχέση, αλλά είχε εκείνη τη σχέση που έφερνε στη μνήμη τα χειρότερα του ρουσφετιού και της διαφθοράς. Δηλαδή, μετά τους «κουμπάρους της Ν. Δ.», δεν επιλέγεις κουμπάρο για γραμματέα υπουργείου, ακόμη κι αν αυτός είναι ο Μπαράκ Ομπάμα. Και ο κουμπάρος της κυρίας Κατσέλη δεν ήταν καν ο Μπαράκ Ομπάμα.

Βέβαια στις 10-15 αστοχίες του πρώτου πειράματος έχουμε και 70-75 άλλες επιλογές για τις οποίες δεν ακούστηκε τίποτε. Φυσικά, δεν ξέρουμε αν θα αποδειχθούν καλές· η επιτυχία κάποιου σε μια πολιτική θέση δεν είναι απλή συνάρτηση τυπικών ή ουσιαστικών προσόντων, μπαίνουν ζητήματα ιδιοσυγκρασίας αυτού που καταλαμβάνει τη θέση, σχέσεων με προϊσταμένους και υφισταμένους κ. λπ. Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι δεν θα μάθουμε ποτέ. Τα ΜΜΕ από τη φύση τους ασχολούνται με τις αστοχίες των συστημάτων, σχεδόν ποτέ με τις επιτυχίες.

Το ζήτημα όμως τώρα είναι άλλο. Παρά τη λυσσαλέα αντίδραση του κομματικού μηχανισμού, παρά τη χλεύη των ΜΜΕ, παρά τις μπαγαποντιές των υπουργών (που ήθελαν τους κουμπάρους ή τους δικούς τους ανθρώπους στις θέσεις αυτές), η διαδικασία ολοκληρώθηκε και πρέπει να αξιολογηθεί. Πρέπει κάποιοι να κάνουν φύλλο και φτερό κάθε πτυχή της, να επισημάνουν τις αδυναμίες και φυσικά να τις θεραπεύσουν. Ο κ. Νίκος Δήμου, για παράδειγμα, ως παλιός χρήστης του Διαδικτύου και έχοντας επιχειρηματική πείρα, άρα και στις προσλήψεις, επεσήμανε στο blog του (doncat. blogspot. com) κάποιες εμφανείς αδυναμίες. Σίγουρα υπάρχουν κι άλλες πολλές. Η αξιολόγηση των διαδικασιών (αίτημα που λιμνάζει σε πολλούς τομείς, όπως η εκπαίδευση) είναι το υπόλοιπο ήμισυ του παντός. Θα είναι κρίμα να θαφτεί μια καινοτομία υπό το βάρος των εντυπώσεων και μόνο...

Το πρωί της Τρίτης, ούτε 24 ώρες μετά την ανάρτηση του νομοσχεδίου για τους μετανάστες δεύτερης γενιάς, στο υπουργείο Εσωτερικών βρέθηκαν προ δυσάρεστης έκπληξης. Στην ιστοσελίδα της ανοιχτής διακυβέρνησης (opengov.gr) εμφανίστηκαν εκατοντάδες αρνητικά σχόλια για το νομοσχέδιο της κυβέρνησης, κατά το οποίο μετανάστες αποκτούν την ελληνική ιθαγένεια αλλά και το δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι στις δημοτικές εκλογές. Το 80% των σχολίων ήταν επιθετικό, δημιουργώντας στο επιτελείο του υπουργού Εσωτερικών -και όχι μόνο- την αίσθηση ότι πρόκειται για οργανωμένη αντίδραση ακραίων κύκλων, οι οποίοι μάλιστα ενθαρρύνθηκαν και από τις δημόσιες αντιδράσεις που καταγράφηκαν σε μικρή μερίδα του πολιτικού κόσμου.

Η πληροφορία ανησύχησε, όπως ήταν απολύτως αναμενόμενο, και το Μέγαρο Μαξίμου. Γρήγορα το γεγονός γνωστοποιήθηκε και από την Ιπποκράτους εδόθη πάραυτα εντολή να γίνει κομματική εξόρμηση και να εισέλθουν στην ιστοσελίδα όσοι μπορούν, προκειμένου το ισοζύγιο αρνητικών – θετικών απόψεων για το νομοσχέδιο να ισορροπήσει. «Τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν τα αναρτάς στο Διαδίκτυο», είπε, όταν έμαθε το περιστατικό, χαριτολογώντας, εκ των επιστρατευθέντων για την «ανατροπή» του αρνητικού αποτελέσματος.

Η συγκεκριμένη εξέλιξη επιβεβαίωσε τους φόβους όσων εξέφραζαν επιφύλαξη για την ηλεκτρονική διαβούλευση και τους κινδύνους που ενέχει. Τα δικαιώματα των μεταναστών, λένε στελέχη του ΠΑΣΟΚ, αποτελούν ζήτημα εξόχως ευαίσθητο και ευπρόσβλητο από κάθε λογής «κακοπροαίρετους». Πέρα όμως από τις οργανωμένες αντιδράσεις, υπάρχουν και οι φυσιολογικές και -ώς ένα βαθμό-αναμενόμενες για ένα θέμα το οποίο διχάζει σχεδόν όλες τις σύγχρονες ευρωπαϊκές κοινωνίες.

Εκτός αυτού, υπάρχει μια πληθώρα νομοσχεδίων τα οποία θα έλθουν και θα ρυθμίζουν μια σειρά άλλων εξίσου ευαίσθητων θεμάτων. Ο διάλογος για το φορολογικό σύστημα, που έχει ήδη ξεκινήσει στο Διαδίκτυο, είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα και έχει γίνει ήδη αντικείμενο χιλιάδων σχολίων τα οποία δεν είναι ιδιαιτέρως ευμενή και απ’ ό,τι φαίνεται προέρχονται από ευρύ φάσμα πολιτών, από ποικίλες οικονομικές κατηγορίες. Εχουν γίνει ήδη πάνω από 10.000 σχόλια και αναμένεται μέχρι και τις 15 Ιανουαρίου, καταληκτική ημερομηνία της διαβούλευσης, να ξεπεράσουν ενδεχομένως και τα 15.000.

Σύντομα, αναφέρουν αρκετά στελέχη του κυβερνώντος κόμματος, θα χρειαστεί να ληφθούν κάποιες κοινωνικά «δυσάρεστες» αποφάσεις για οικονομικού ενδιαφέροντος ζητήματα. Μέχρι στιγμής δεν δημιουργούνταν αντιδράσεις, κυρίως διότι τα περισσότερα νομοσχέδια που αναρτήθηκαν προς διαβούλευση αφορούσαν «ανώδυνες» και μάλλον δημοφιλείς ρυθμίσεις, όπως, για παράδειγμα, εκείνη της υποχρεωτικής δημοσίευσης στο Διαδίκτυο όλων των αποφάσεων που λαμβάνουν δημόσιες υπηρεσίες και Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης ή περί των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.

Στους πρώτους μήνες του 2010 θα αναρτηθούν προς διαβούλευση «δύσκολα» νομοσχέδια, όπως η διαδοχική ασφάλιση, οι προϋποθέσεις αδειοδότησης και ο τρόπος λειτουργίας των κολεγίων, ο τρόπος ανάθεσης δημοσίων έργων και μελετών, καθώς επίσης και ο εκλογικός νόμος.

«Αντέχουμε», αναρωτιούνται, «τη σκληρή κριτική που με βεβαιότητα τότε θα δεχθούμε;». Μία από τις απαντήσεις σε αυτό το ερώτημα έχει δοθεί ήδη από την Ιπποκράτους, στελέχη της οποίας έχουν ξεκινήσει εξορμήσεις ανά την Ελλάδα, που μετά τις γιορτές θα εντατικοποιηθούν, κατόπιν μάλιστα παραίνεσης και του πρωθυπουργικού γραφείου.

Τις ανησυχίες περί διαβούλευσης δεν συμμερίζεται σε καμία περίπτωση ο πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου. Πιστεύει ότι ακόμη και αν οι αρνητικές απόψεις υπερτερούν των θετικών, πρόκειται για θεμιτή εξέλιξη. Αντιθέτως, θεωρεί ότι η έλλειψη διαβούλευσης δημιουργεί περισσότερα προβλήματα. Μόλις την προηγούμενη Τρίτη ουσιαστικά απέδωσε τη σύγχυση που έχει δημιουργηθεί σε σχέση με τα τέλη κυκλοφορίας στο γεγονός ότι δεν υπήρξε διαβούλευση.

Είπε μάλιστα ότι αν είχε γίνει κάτι τέτοιο, οι πολίτες θα επεσήμαιναν τις αδυναμίες και θα εντόπιζαν τις πιθανές δυσκολίες. Θεωρείται δεδομένο ότι ο πρωθυπουργός δεν πρόκειται να υποχωρήσει βήμα σε σχέση με τη διαβούλευση.

Στα τέλη Οκτωβρίου, ο επικεφαλής νευραλγικής σημασίας υπουργείου επέστρεψε στο Μέγαρο Μαξίμου τη λίστα των δέκα ανθρώπων από την οποία έπρεπε να επιλέξει γενικό γραμματέα. Ζήτησε κάποιον εκτός της λίστας. Κατόπιν της άρνησης, η λίστα του επιστράφηκε με τα ίδια πρόσωπα, ενώ του επισημάνθηκε ότι πρόκειται για τακτική συνυφασμένη με την αξιοπιστία και τις ανοιχτές διαδικασίες της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης. Μια συνάδελφός του τόλμησε να θέσει το θέμα σε συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, με την αιτιολογία ότι η «δουλειά μένει πίσω». Και σε εκείνη δόθηκε η απάντηση, η ανοιχτή διακυβέρνηση αυτά υπαγορεύει και αυτά θα γίνουν. Οποιες καθυστερήσεις προκύπτουν, αναφέρουν στο Μέγαρο Μαξίμου, είναι ασήμαντες μπροστά στην ανάγκη για απόλυτη διαφάνεια και στη συμμετοχή σύσσωμης της κοινωνίας.

Οι πρώτες -περί του αντιθέτου- φωνές άρχισαν να αρθρώνονται στις 9 Νοεμβρίου, όταν ανακοινώθηκε ο διορισμός του γενικού γραμματέα Μεταφορών κ. Χάρη Τσιόκα, βουλευτή του ΠΑΣΟΚ επί 13 συναπτά έτη, πρώην νομάρχη Σάμου και Σερρών, γενικού γραμματέα του υπουργείου Εσωτερικών (1993 - 94) και περιφερειάρχη Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης. Αρκετοί αμφισβήτησαν τη θρησκευτική ευλάβεια με την οποία επελέγη ο... θεολόγος κ. Τσιόκας, από εκατοντάδες άλλους συνυποψηφίους, έχοντας ως κύριο προσόν την τριβή με τα θέματα Μεταφορών ως υπεύθυνος του σχετικού τμήματος στο προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ.

Την ίδια ημέρα βέβαια ανακοινώθηκε και ο διορισμός της κ. Μαργαρίτας Καραβασίλη, γνωστής για τη σθεναρή αντίσταση της στην καταστροφή του Ασωπού, αδιαμφισβήτητα αξιόλογη επιλογή για το πόστο της ειδικής γραμματέως Επιθεώρησης Περιβάλλοντος. «Τα καλά της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης», είπαν τότε αρκετοί. Μόλις το βράδυ της Δευτέρας, η κυβέρνηση ανακοίνωσε τέσσερα ακόμη ονόματα. Γενικός γραμματέας Φορολογικών και Τελωνειακών Θεμάτων διορίστηκε ο κ. Δημήτρης Γεωργακόπουλος, ένα διόλου τυχαίο πρόσωπο. Ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και βουλευτής από το 1981 έως και το 2007, ο κ. Γεωργακόπουλος διετέλεσε επί σειρά ετών υφυπουργός Οικονομικών (1986 και 1993 - 96) και Ανάπτυξης (2001 - 2004), ενώ θήτευσε και ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος. Δύσκολα θα μπορούσε να εντοπίσει κάποιος εξωτερικός παρατηρητής έναν άνθρωπο πιο... ΠΑΣΟΚ από τον κ. Γεωργακόπουλο.

Εχουν βέβαια ανακοινωθεί και άλλοι, όχι κατ’ ανάγκη πρώην βουλευτές, αλλά στελέχη του κόμματος και στενοί συνεργάτες του πρωθυπουργού και όχι μόνο. Αυτή η εξέλιξη δίνει το δικαίωμα σε αρκετούς να αισθάνονται αδικημένοι, καθώς επελέγησαν οι ευνοούμενοι συναδέλφων τους και όχι οι δικοί τους, άσχετα με το πόσο πραγματική είναι αυτή η εκτίμησή τους. Στον αντίποδα αυτών, βρίσκονται και αρκετοί καθηγητές με ελάχιστη έως και καθόλου εμπειρία στα δημόσια πράγματα, τους οποίους οι υπουργοί αντιμετωπίζουν με επιφύλαξη.

Την ίδια ημέρα, βέβαια, προέκυψε και ο νέος ειδικός γραμματέας ΔΕΚΟ κ. Ανδρέας Κουτούπης, ο οποίος πριν συμπληρωθούν 24 ώρες από τον διορισμό του ανακλήθηκε, διότι αποδείχθηκε ότι όχι απλά ήταν στέλεχος της Ν. Δ., αλλά λοιδορούσε τον τρόπο διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Ειρωνευόμενος μάλιστα τη διαδικασία της ανοιχτής διακυβέρνησης, προανήγγειλε στους... ηλεκτρονικούς φίλους του ότι θα διεκδικήσει μια θέση τον κρατικό μηχανισμό, στέλνοντας και αυτός βιογραφικό.

Στην Ελλάδα υπάρχει ένας ποδοσφαιρικός κανόνας, ο οποίος συχνά ανταποκρίνεται και στην πολιτική ζωή. Υπαγορεύει πως όταν γίνεται κάτι λάθος, πάντα φταίει ο προπονητής και όχι οι παίκτες. Η περίπτωση του κ. Κουτούπη έφερε την κυβέρνηση αντιμέτωπη με αυτήν την πραγματικότητα. Ετσι, ξεκίνησαν να αμφισβητούνται και άλλες επιλογές, όπως εκείνη του κ. Ηλία Πεντάζου, γενικού γραμματέα Δημοσιονομικής Πολιτικής. Ο κ. Πεντάζος είχε διατελέσει ειδικός σύμβουλος του πρώην υπουργού Ανάπτυξης κ. Χρήστου Φώλια για 18 μήνες, γεγονός για το οποίο η κυβέρνηση δέχεται επιπλέον κριτική.

Η διαδικασία επιλογής των γραμματέων άρχισε χθες να φαίνεται φαιδρή, γεγονός άδικο για τους ανθρώπους οι οποίοι δαπανούν δεκάδες ώρες, απασχολούμενοι με τις λεπτομέρειες της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης - τεχνικές και μη. Η επίσημη κυβερνητική γραμμή υπεράσπισης είναι πως οι αστοχίες αυτές καταδεικνύουν ότι η διαδικασία είναι πραγματικά αδιάβλητη και τούτο είναι που μετράει περισσότερο από κάθε άλλο. Οι μέρες περνούν, πολλές θέσεις γραμματέων παραμένουν άδειες και η διαδικασία ηλεκτρονικής διαβούλευσης νομοσχεδίων και λοιπών κυβερνητικών πρωτοβουλιών παραμένει εξαιρετικά αργή. Το στοίχημα της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, το οποίο σθεναρά στηρίζει από την πρώτη μέρα ο πρωθυπουργός, δεν έχει ακόμη κερδηθεί...

kathimerini.gr