Διαφήμιση
( 0 ψήφοι )

Ο Τζούλιαν Ασάντζ θεωρεί πως η ιστοσελίδα του δίδαξε στους νέους έναν καινούργιο τρόπο δράσης

arab and wikileaks

«Η Μέση Ανατολή ήταν σαν ξερό ξύλο έτοιµο να πάρει φωτιά» και το Wikileaks ήταν η σπίθα, λέει ο ιδρυτής του ισοτόπου Τζούλιαν Ασάντζ.

Μίλησε στη «Λιµπερασιόν» µε την ευκαιρία της έκδοσης στα γαλλικά του πρώτου βιβλίου του, που κυκλοφόρησε το 1997 µε τίτλο «Underground» και στο οποίο αφηγείται το παρελθόν του ως χάκερ. «Ηµουν υπερήφανος για τους χάκερς... Θέλησα λοιπόν να αφηγηθώ τον τρόπο που λειτουργο ύσετο διεθνές δίκτυό τους», λέει στην ειδική απεσταλµένη της γαλλικής εφηµερίδας, η οποία τον συνάντησε στο Μπικλς, ένα χωριό του Νόρφολκ, στην Αγγλία όπου κρατείται κατ’ οίκον ώς τον Ιούλιο που η βρετανική ∆ικαιοσύνη θα αποφασίσει, σε δεύτερο βαθµό, αν θα εκδοθεί στη Σουηδία (η πρωτόδικη απόφαση ήταν εναντίον του). Δύο γυναίκες τον έχουν κατηγορήσει εκεί για βιασµό και σεξουαλική παρενόχληση, σε µια υπόθεση που αµφισβητείται έντονα από τους υποστηρικτές του.

Ο Ασάντζ λέει πως η κουλτούρα των χάκερς γίνεται τώρα κυρίαρχη. «Οι νέοι ανακαλύπτουν τη λειτουργία του κόσµου χάρη στις ανταλλαγές τους στο Ιντερνετ», λέει. «Μέσω του παραδείγµατός µας, του Wikileaks, δείξαµε έναν νέο τρόπο δράσης. Οι νέοι αγαπούν την ελευθερία της ενηµέρωσης και του λόγου στο ίντερνετ. Η υπεράσπιση των αξιών αυτών έγινε κάτι τρέχον γι’ αυτές τις γενιές και αυτό µας κάνει πολύ αισιόδοξους».

Για τον ιδρυτή του Wikileaks, οι εξεγέρσεις στη Μέση Ανατολή πυροδοτήθηκαν από τη δηµοσιοποίηση από το Wikileaks απόρρητων αµερικανικών διπλωµατικών τηλεγραφηµάτων για τις χώρες της περιοχής.

Τα τηλεγραφήµατα αυτά «δεν περιέγραφαν απλώς τη διαφθορά του καθεστώτος του Μπεν Άλι, για παράδειγµα, αλλά φανέρωναν και πόσο εύθραυστο ήταν: αντιλαµβανόταν κανείς απ’ αυτά ότι αν υπήρχε µια σύγκρουση ανάµεσα στο καθεστώς του Μπεν Αλι και τον στρατό, οι ΗΠΑ δεν θα υποστήριζαν οπωσδήποτε το καθεστώς. Αυτό έστειλε ένα ισχυρό µήνυµα στους ακτιβιστές στην Τυνησία, αλλά και στον στρατό, στους οπαδούς του Μπεν Αλι και στις γειτονικές περιφέρειες».

Στην Αίγυπτο συνέβη το ίδιο: «Οταν το καθεστώς άρχισε να κλονίζεται, ο Οµαρ Σουλεϊµάν προωθήθηκε από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ. Και εµείς αρχίσαµε να βγάζουµε τα τηλεγραφήµατα για τον Οµαρ Σουλεϊµάν, ο οποίος είναι πράγµατι ένας αρκετά τροµακτικός τύπος. Ετσι έγινε αδύνατο για τους Αµερικανούς να υποστηρίξουν δηµόσια το δίδυµο Σουλεϊµάν - Μουµπάρακ όταν τα ίδια τα τηλεγραφήµατά τους περιέγραφαν πόσο επικίνδυνος είναι ο πρώτος. Κατ’ αναλογία, η υποστήριξή του κατέστη αδύνατη για όλες τις δυτικές κυβερνήσεις».

 

Πηγή: tanea.gr

δημοψήφισμα

Νέα επικαιρότητας: Ποιότητα ή ποσότητα;