The Next Big... game?

01 Μαϊου 2011
Posted in Επικαιρότητα

Η ισπανική Pendulo Studios είναι ιδιαίτερα γνωστή στους φίλους των adventure games. Σε μια περίοδο που τα hand drawn γραφικά και style είχαν σχεδόν εξαλειφθεί στο βωμό του 3D, η τότε μικρή ομάδα της Ισπανίας προσπάθησε να επιχειρήσει την επιστροφή στα χειροποίητα 2D graphics του παρελθόντος. Έχοντας πολλές ομοιότητες με τη σειρά Broken Sword -σε σχεδιασμό, χιούμορ, gameplay, χαρακτήρες και σενάριο- η σειρά Runaway αποτέλεσε μια τεράστια εμπορική επιτυχία με πάνω από 1.000.000 πωλήσεις, και απέδειξε πως το μεράκι και η αγάπη μπορούν να προσφέρουν μεγαλύτερη μαγεία απ' ότι τα πιο ρεαλιστικά τρισδιάστατα περιβάλλοντα. Δέκα χρόνια μετά, η Pendulo αποφάσισε επιτέλους να κλείσει την αγαπημένη ιστορία του Bryan και της Gina και να προχωρήσει σε ένα νέο, ολόφρεσκο franchise.

To "The Next Big Thing", λοιπόν, αποτελεί τη νέα σειρά της Pendulo Studios, σε μια απόπειρα να συγκρατήσει το πνεύμα της παλιάς καλής εποχής των adventures. Είναι όμως αρκετά καλό για να δικαιολογήσει τον μεγαλεπήβολο τίτλο του; Όσον αφορά στη στροφή στο παρελθόν πάντως, δύσκολα θα δείτε κάτι ανάλογο σε βιντεοπαιχνίδι. Βλέπετε, η θεματολογία του παιχνιδιού αποτελεί έναν εξαιρετικό φόρο τιμής στη χρυσή εποχή του glamour και της μαγείας του παλιού καλού Hollywood των 50s.

"Εxtravaganza" σε όλο της το μεγαλείο, υπερβολικός πλούτος και θεαθήναι, αστρικά όνειρα και ανυπέρβλητες υποσχέσεις σε μία χώρα που η αλήθεια και το ψέμα ήταν πάντοτε κρυμμένα κάτω από την ασπίδα της "απόλυτης ελευθερίας" και των "ίσων ευκαιριών". Εκεί, λοιπόν, που θα περίμενε κανείς ένα Runaway απλά στημένο σε ένα κάπως Noir σκηνικό, η Pendulo ρίχνει μια "φαλτσαριστή πάσα", αλλάζοντας εντελώς το παλιό αμερικανικό όνειρο με μία βασική προσθήκη: Όλα τα αγαπητά τέρατα του κινηματογράφου είναι αληθινοί και ζωντανοί χαρακτήρες, που ζουν ανάμεσα στους ανθρώπους σαν αυτό να είναι κάτι το απόλυτα φυσιολογικό!

Crazy, weird, funny, strange - Σενάριο

Η ιστορία μας ξεκινάει τη βραδιά των Ετήσιων Βραβείων Όσκαρ για Τέρατα, με τους πρωταγωνιστές μας να βρίσκονται εκεί για να καλύψουν το μεγάλο γεγονός για λογαριασμό της εφημερίδας τους. Ο Dan Murray, ο χαρισματικός νεαρός sportscaster της εφημερίδας, θρυλικός γυναικάς, επιδειξίας και αντισυμβατικός σε όλα, δεν είναι καθόλου χαρούμενος με αυτή την αποστολή. Άλλωστε, η δουλειά του είναι τα αθλητικά, όχι να σχολιάζει τους τροφαντούς κοσμικούς που ασφυκτιούν στα νέα τους συνολάκια.

Η Liz Allaire, όμως, έχει διαφορετική άποψη. Διατηρώντας τη νεανική της θετική άποψη, είναι ενθουσιασμένη από το γεγονός και έχει ξετρελαθεί από την ιδέα πως θα δει από κοντά τους αγαπημένους της "τερατοηθοποιούς". Εκκεντρική στο έπακρο και ενθουσιώδης μέχρι τέλους, τραβάει σχεδόν από τα μαλλιά τον Dan για να κάνουν την δουλειά τους. Όπως όμως σε όλες τις περιπέτειες, τα πράγματα παίρνουν πολύ γρήγορα μια περίεργη στροφή. Καθώς κάθονται στο πάρκινγκ του θεάτρου, βλέπουν έναν από τους γνωστούς ηθοποιούς, τον Big Albert, να διαρρηγνύει το γραφείο του πολυεκατομμυριούχου επιχειρηματία FitzRandolph.

Διαισθανόμενη λαβράκι, η Liz αποφασίζει να ερευνήσει την κατάσταση και να δει τί μπορεί να κρύβεται πίσω από αυτήν την περίεργη υπόθεση. Δυστυχώς, τα πράγματα πάνε άσχημα, και από ένα αρθράκι για την κοσμική στήλη, θα βρεθείτε αντιμέτωποι με μια μεγάλη συνωμοσία που έχει τις ρίζες της σε όλα τα επίπεδα της πολιτικής και μη σκηνής της χώρας.

Σε μια πρώτη ματιά, η περιπέτεια ακροβατεί επικίνδυνα να είναι όμοια με τα Runaway: Μεγάλη συνωμοσία που ένα αταίριαστο ζευγάρι καλείται να λύσει πέρα από κάθε προσδοκία. Παρόλα αυτά, το παιχνίδι καταφέρνει να ξεφύγει από τα βασικά κλισέ του είδους χάρη στον απίστευτο σουρεαλισμό που εισβάλει σε κάθε σημείο της ιστορίας. Συχνά θα νομίζετε πως βλέπετε το νόθο παιδί του Day of the Tentacle με το Sanitarium και αυτό δεν οφείλεται στην υπερβολική βία και τον τρόμο, αλλά λόγω παράλογων χαρακτήρων, άπλετου χιούμορ και ξεκαρδιστικών διαλόγων.

Μιλάμε για πραγματικά εξαιρετικούς διάλογους, που όμοιούς τους έχουμε να συναντήσουμε σε adventure από τη δεκαετία του 1990. Σκληροί, αδίστακτοι και κοφτεροί, εξοστρακίζουν την συμβατικότητα στο περιθώριο και σχολιάζουν καυστικότατα την pop culture της εποχής. Οι δευτερεύοντες χαρακτήρες δε, είναι αυτοί που πραγματικά απογειώνουν το παιχνίδι. Εμπνευσμένοι από αληθινά πρόσωπα, θα προκαλέσουν πλημμύρα γέλωτα με τη συμπεριφορά τους.  Πώς είναι δυνατόν, άλλωστε, να μείνει κανείς ασυγκίνητος όταν δει την Krom-Ha, μούμια με συμπεριφορά Elizabeth Taylor, την ψηλομύτα Eva - πιστό αντίγραφο της Morticia Adams- ή τον φοβερό Frankenstein Big Albert, απόλυτο αντίγραφο του Arnold Schwarzenegger της Terminator εποχής; Με τόσο καλό στήσιμο, θα περίμενε κανείς μια καθ' όλα εξαιρετική ιστορία. Δυστυχώς, ενώ η Pendulo έχτισε τις λεπτομέρειες σε πραγματικά ανυπέρβλητο βαθμό, άφησε το κεντρικό κομμάτι της ιστορίας με ορισμένες ασυνέχειες. Ορισμένες στιγμές η ιστορία θα προχωρήσει κάπως απότομα από περιοχή σε περιοχή, δίχως να αιτιολογεί πλήρως το τι συμβαίνει.

Οι κεντρικοί χαρακτήρες από την άλλη, ενώ ξεκινούν ικανοποιητικά και με την υπόσχεση ενός δυναμικού ντουέτου, πολύ γρήγορα χάνουν την επαφή μεταξύ τους και είναι ελάχιστες οι στιγμές που οι χαρακτήρες θα είναι μαζί. Σαν να μην έφτανε αυτό, το παιχνίδι αναλώνεται σχεδόν απόλυτα στη Liz, αφήνοντας την εξέλιξη του Dan σε ένα υποτυπώδες επίπεδο.

Επιστροφή στο παρελθόν - Gameplay

Πιστό στα πρότυπα του old school adventuring, το The Next Big Thing είναι ένα παραδοσιακό point & click adventure τρίτου προσώπου. Θα κινήσετε τους χαρακτήρες σας σε στατικά 3D περιβάλλοντα, θα περιεργαστείτε διάφορα αντικείμενα, θα συνομιλήσετε με πολλούς χαρακτήρες και θα λύσετε σωρεία γρίφων, κυρίως μαζεύοντας και συνδυάζοντας διάφορα αντικείμενα. Για τη διευκόλυνση του έργου σας, το παιχνίδι προσφέρει ένα hint system για κάθε στιγμή, αλλά και το -καθιερωμένο πλέον- hotspot κουμπί, που φωτίζει τα αντικείμενα που μπορείτε να περιεργαστείτε. Πρόκειται για ένα δοκιμασμένο σύστημα που δουλεύει σωστά εδώ και δεκαετίες στο είδος.

Δυστυχώς, τα προβλήματα του παιχνιδιού στον συγκεκριμένο τομέα γίνονται εμφανή πάρα πολύ γρήγορα και στιγματίζουν τη συνολική ποιότητά του. Καταρχάς, σχεδόν όλοι οι γρίφοι του παιχνιδιού είναι inventory based, δηλαδή: "βρες τα κατάλληλα αντικείμενα, ανάμιξέ τα και λύσε το γρίφο". Αυτό δεν είναι τόσο μεγάλο πρόβλημα, άλλωστε πολλά adventures τρίτου προσώπου δουλεύουν κάτω από αυτό το σύστημα.

Το πρόβλημα είναι πως δεν υπάρχει ένα ομαλό επίπεδο δυσκολίας σε αυτούς. Οι μισοί είναι εξωφρενικά εύκολοι και σας αφήνουν να αναρωτιέστε γιατί άραγε μπήκαν στο παιχνίδι και οι υπόλοιποι βρίσκονται εκτός της σφαίρας της λογικής και είναι πρακτικά αδύνατο να λυθούν χωρίς συνεχείς δοκιμές μεταξύ των αντικειμένων και φρενήρες trial and error. Φαίνεται πως κάποια στιγμή αυτό έγινε αντιληπτό και από τους ίδιους τους δημιουργούς, και έτσι θα δείτε τους Dan και Liz να σχολιάζουν καυστικά το πόσο δεν έχει νόημα να λυθεί ένα πρόβλημα με τον τρόπο που έχουν επιλέξει τα παιδιά της Pendulo. Καλός και χρυσός ο αυτοσαρκασμός, αλλά υπάρχουν και όρια στο πόσα θα ανεχτεί ο παίκτης.

Ακόμα και το σύστημα βοήθειας έχει τα προβλήματά του. Αν δεν επιλέξετε το easy mode από την αρχή του παιχνιδιού, τότε δεν θα έχετε πουθενά πρόσβαση στα hints, καθώς δεν δίνεται η δυνατότητα αλλαγής του βαθμου δυσκολίας αργότερα. Ακόμα και αν το έχετε επιλέξει από την αρχή, τα ίδια τα hints είναι ορισμένες φορές υπερβολικά, δίνοντας απευθείας τη λύση στον Α γρίφο, αλλάι μη δίνοντας καμία κατεύθυνση στον Β. Προσθέστε στα παραπάνω ότι η διάρκεια του τίτλου αγγίζει τις 10 ώρες και θα καταλάβετε πως το παιχνίδι βγήκε μάλλον κάπως βιαστικά στα ράφια των καταστημάτων.

Όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος - Τεχνικός τομέας

Όλα τα προαναφερθέντα αφορούν φυσικά τους γρίφους και τα προβληματάκια του gameplay, μιας και στον τεχνικό τομέα το The Next Big Thing αγγίζει τα ουράνια επίπεδα της παιδικής φαντασίας. Χρησιμοποιώντας τη φόρμουλα των Runaway, η Pendulo κατάφερε να υφάνει έναν πανέμορφο πολύχρωμο κόσμο, που στάζει μεράκι και γαλήνη, ένα αποτέλεσμα που μόνο το χειροποίητο πενάκι μπορεί να αποδώσει. Για να ξεφύγει, όμως, από τη σύγκριση με παλιά κινούμενα σχέδια της Disney, το παιχνίδι κάνει χρήση μιας CG render τεχνικής, η οποία βοηθά ορισμένα αντικείμενα και χαρακτήρες να "ξεπηδούν" από την οθόνη και να "γαργαλούν" το μάτι του θεατή.

Και πέρα από την εξαίρετη αυτή τεχνική, η τελική απόδοση φτάνει το ύψιστο επίπεδο όταν παρατηρήσετε με πόση πολύ λεπτομέρεια και προσοχή έχει σχεδιαστεί το παραμικρό, έτσι ώστε να ευδοκιμεί στην εξύψωση του επιδεικτικού μεγαλείου της μεγάλης εποχής του Hollywood.

Σε εξίσου υψηλά επίπεδα βρίσκεται και το animation, το οποίο εμφανίζεται σαφώς πιο βελτιωμένο από αυτό που είχαμε δει στα Runaway, με την κίνηση να είναι πολύ πιο ομαλή αλλά και τους χαρακτήρες να συμπεριφέρονται συχνά σαν ζωντανοί ηθοποιοί. Είναι μία από τις λίγες φορές σε adventure τίτλο, που θα δείτε τους χαρακτήρες να χρησιμοποιούν τη γλώσσα του σώματος για να επεκτείνουν το συναίσθημα της ομιλίας. Αν και δεν υπάρχουν επιλογές αλλαγής της ανάλυσης, μην φοβηθείτε, το παιχνίδι το κάνει αυτόματα για τις δυνατότητες του υπολογιστή σας και φτάνει μέχρι ποιότητα Full HD. Βέβαια, δεν ξέρουμε το πόσο καλά θα δουλέψει αυτό το αυτόματο σύστημα στα πιο αδύναμα συστήματα, αλλά η δοκιμή μας έγινε σε μηχάνημα εξαετίας και το The Next Big Thing έτρεξε άψογα ακριβώς στα μέτρα που μπορούσε να σηκώσει το PC.

Όσον αφορά στον ήχο, η Pendulo για άλλη μια φορά ξεσηκώνει από την ανεξάρτητη ευρωπαική -και κυριώς ισπανική- σκηνή, μουσικές και τραγούδια που ταιριάζουν πλήρως στο πνεύμα τις εποχής. Αγχωτικά themes ταινιών τρόμου, απαλή jazz, πρωτόγονη electronica και διάφορα άλλα παρόμοια κομμάτια, ενορχηστρώνουν όμορφα την περιπέτεια και δένουν άψογα με το πάρα πολύ καλό voice acting που παρουσιάζουν όλοι οι χαρακτήρες!

Συμπεράσματα

'Υστερα από όλα αυτά όμως, έρχεται το δύσκολο αλλά και αναμενόμενο ερώτημα: Δικαιολογεί το παιχνίδι τον τίτλο του; Η δική μας άποψη είναι πως μάλλον όχι. Το "The Next Big Thing" δεν είναι εδώ για να αποτελέσει την επανάσταση στο χώρο των adventures, κυρίως γιατί δεν προσφέρει κάτι πραγματικά καινούργιο στο είδος, ενώ σκοντάφτει άσχημα στο νευραλγικό τομέα των γρίφων.

Ωστόσο, η τελική γεύση στο στόμα μας ήταν κάτι πολύ διαφορετικό από πικρή. Η μαγεία και η λεπτομέρεια του νέου αυτού κόσμου που έστησε η Pendulo είναι κάτι παραπάνω από αδιαπραγμάτευτη και το κουράγιο με το οποίο διαχειρίστηκαν τις ατελείωτες αναφορές στο παρελθόν -αλλά και στο παρόν- βρίσκεται πολύ ψηλότερα απ' ό,τι θα περιμέναμε από ένα παιχνίδι. Παρόλα τα προβλήματά του, το νέο πόνημα των Ισπανών καταφέρνει εν τέλει να αφήσει τον παίκτη με ένα μεγάλο χαμόγελο και μια γλυκιά ζεστασιά στην καρδιά. Και μάλλον αυτό είναι που έχει τη μεγαλύτερη σημασία.

Θετικά

• Μαγική καλλιτεχνική διεύθυνση σε Full HD ανάλυση και εξαιρετικό animation
• Δυνατό voice acting
• Αξιαγάπητοι και ενδιαφέροντες χαρακτήρες
• Ξεκαρδιστικoί διάλογοι
• Απίθανος κόσμος-φόρος τιμής σε μια παλιά, γλυκιά εποχή