Διαφήμιση
( 0 ψήφοι )
keyboard "surfing"...Το πρόβλημα με τις περισσότερες δημοσκοπήσεις και έρευνες σχετικά με τη διάθεση των χρηστών να πληρώσουν για online περιεχόμενο είναι ότι πραγματοποιούνται στο Ίντερνετ, που σημαίνει ότι οι ερωτώμενοι έχουν προφανές συμφέρον να μπορούν να βλέπουν τα πάντα στο Διαδίκτυο, δωρεάν.

Ένα από τα πιο απρόσμενα αποτελέσματα μιας νέας εκτεταμένης δημοσκόπησης της εταιρείας ερευνών Nielsen, ήταν ότι κάποιοι είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν, χωρίς μάλιστα να ανήκουν στα παραδοσιακά δημογραφικά. Η έρευνα της Nielsen ρώτησε 27.000 ανθρώπους σε 52 χώρες σχετικά με την πρόθεση τους να πληρώσουν για να έχουν πρόσβαση σε περιεχόμενο στο Ίντερνετ. Η απάντηση δεν ήταν, όπως συνηθίζεται, το κατηγορηματικό «όχι», αλλά ένα απρόβλεπτο «ίσως».

Πάντως, προτού ο Ρούπερτ Μέρντοχ και άλλοι υπέρμαχοι του επί πληρωμή περιεχομένου σπεύσουν να πανηγυρίσουν για την επιβεβαίωση των θεωριών τους, πρέπει να σημειωθεί ότι 71% των ερωτηθέντων τόνισε ότι το περιεχόμενο θα πρέπει να είναι σημαντικά υψηλότερης ποιότητας σε σχέση με το σημερινό δωρεάν περιεχόμενο, προτού σκεφτούν να δώσουν τα λεφτά τους. Αν θεωρήσουν ότι μπορούν να βρουν αλλού την ίδια πληροφορία δωρεάν, δε θα πληρώσουν ποτέ.

Έτσι, το παζλ εξακολουθεί να παραμένει άλυτο για τους πάροχους περιεχομένου για τον τρόπο διάθεσης περιεχομένου που οι χρήστες δε θα βρουν αλλού, αλλά και της προστασίας του. Παραμένει ζητούμενο το «πάντρεμα» δύο μοντέλων του Web: Αυτού που θέλει τα πάντα να στηρίζονται στην αναφορά του περιεχομένου σε όσο το δυνατόν περισσότερες πηγές και αυτού που θέλει την αποκλειστικότητα του περιεχομένου.

Σε κάποιες κατηγορίες περιεχομένου τα σημάδια είναι ενθαρρυντικά. Σύμφωνα με τη Nielsen, περισσότερο από το 50% των χρηστών θα ήταν διατεθειμένο να πληρώσει για ταινίες, μουσική και παιχνίδια. 25% θα πλήρωνε για επαγγελματικές παραγωγές βίντεο ενώ μικρότερο ποσοστό θα πλήρωνε για πρόσβαση σε περιοδικά. Από την άλλη, λιγότερο από το ένα τρίτο των χρηστών θα πλήρωνε για πρόσβαση σε κοινωνικά δίκτυα, podcasts, ειδήσεις, online ραδιόφωνο, ή περιεχόμενο από blogs.

Αυτό που προκαλεί όμως τη μεγαλύτερη εντύπωση, είναι ότι οι καταναλωτές ηλικίας μικρότερης των 20 ετών είναι αυτοί που φαίνονται περισσότερο διατεθειμένοι να σκεφτούν την πληρωμή. Αυτό, σύμφωνα με τη Nielsen, μπορεί να οφείλεται στο ότι οι νεαροί καταναλωτές δεν έχουν ακόμη αίσθηση των διαφορετικών πλατφορμών: Για αυτού, το βίντεο είναι πάντα βίντεο, είτε το βλέπουν online ή μέσω της καλωδιακής τηλεόρασης για την οποία ήδη πληρώνουν. Η άλλη έχει να κάνει ακριβώς με την πληρωμή. Ότι δηλαδή, πολύ σπάνια οι 20χρονοι που ζουν με τους γονείς τους έχουν οικονομικές ευθύνες και δε νοιάζονται για το ποιος πληρώνει για να μπορούν εκείνοι να έχουν πρόσβαση στο περιεχομένο.

 

17/02/2010 - kathimerini.gr

δημοψήφισμα

Νέα επικαιρότητας: Ποιότητα ή ποσότητα;