ΗΠΑ: Από τη δικτύωση του τηλέγραφου, στο διαδίκτυο...

27 Οκτωβριου 2011
Posted in Επικαιρότητα

Όσο τα καλώδια εξαπλώνονταν, τόσο περισσότερο οι ΗΠΑ ενισχυόνταν μ’ ένα πνεύμα «μπορείς να το πετύχεις», μια αίσθηση που δεν την αντιλήφθηκαν εξαρχής οι ιστορικοί της εποχής...

Πολύ πριν το ίντερνετ, αρκετά πριν οι άνθρωποι ζήσουν τις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης και επικοινωνίας, οι Αμερικανοί ήταν ήδη «καλωδιωμένοι». Η Δευτέρα 24 Οκτωβρίου σηματοδότησε την 150η επέτειο της ολοκλήρωσης του διηπειρωτικού τηλεγράφου. Από θάλασσα σε θάλασσα, το νέο σύστημα «έπλεξε» ηλεκτρονικά ένα έθνος που την ίδια στιγμή αυτοκαταστρεφόταν στο δικό του εμφύλιο πόλεμο μεταξύ των Βορείων και των Νοτίων. Οι Αμερικανοί είδαν αμέσως ότι κάθε τεχνολογικό επίτευγμα θα μπορούσε να ενισχύσει την εθνική τους ταυτότητα και, όπως σήμερα θα μπορούσε να αλλάξει κατά πολύ την καθημερινότητα.

«Ήταν τεράστια αλλαγή», λέει η Αmy Fischer, αρχειοθέτης της Western Union, της εταιρίας που έβαλε τα καλώδια μέσα από βουνά, φαράγγια και από τεράστιες εκτάσεις που διαβιούσαν διάφορες φυλές. «Είναι πολύ δύσκολο να αποτιμήσει κανείς τον αντίκτυπο που είχαν τότε εκείνες οι υποδομές. Οι αναπτυσσόμενες πόλεις της Καλιφόρνια μπορούσαν να μιλήσουν με την Ουάσιγκτον και την Ανατολική Ακτή σε πραγματικό χρόνο…».

Τον Οκτώβριο του 1861, με το πάτημα ενός κουμπιού, ο επικεφαλής στον τομέα δικαιοσύνης της Καλιφόρνιας, Stephen Field, έστειλε ένα μήνυμα από το Σαν Φρανσίκο στον πρόεδρο Αβραάμ Λίνκολν, στην Ουάσιγκτον: του έδινε συγχαρητήρια για την ολοκλήρωση του τηλέγραφου. Προσέθετε δε ότι επρόκειτο για ένα «μέσο ενδυνάμωσης και συγκρότησης μεταξύ της Ανατολικής και Δυτικής Ακτής στη Ένωση».

Λίγα χρόνια αργότερα, αφού το έθνος είχε καλωδιωθεί, η τεχνολογία του τηλέγραφου θα μπορούσε να επεκταθεί στο υπόλοιπο κομμάτι της Βόρειας Αμερικής, ενώ σύντομα, κυλινδρικά καλώδια θα απλώνονταν από το Μεξικό στον Καναδά εκπέμποντας ηλεκτρομαγνητικά κύματα και στέλνοντας μηνύματα κάθε είδους και επαναπροσδιορίζοντας πως η επικοινωνία μπορεί να μετατραπεί σε επιχείρηση.

Μέχρι το 1860, ο τηλέγραφος έμοιαζε αρκετά με το σύστημα των κινητών τηλεφώνων, στην αρχή του. Η νομοθετική πράξη για τον τηλέγραφο που πέρασε τότε άνοιξε τον δρόμο για επέκταση των γραμμών μέσα από την Γιούτα και τη Νεβάδα μέχρι τη Νεμπράσκα. Όσο ο σχεδιασμός μεγάλωνε, τόσο περισσότερο η χώρα ενισχυόταν μ’ ένα πνεύμα «μπορείς να το πετύχεις», μια αίσθηση που δεν την αντιλήφθηκαν εξαρχής οι ιστορικοί της εποχής.

Οι τηλεγραφητές, οι οποίοι δούλευαν κατά χιλιάδες για να αναμεταδώσουν κάθε είδους πληροφορία, δημιούργησαν μια νέα γλώσσα, με περίεργες συντομεύσεις που μόνο εκείνοι ή κάποιοι δημοσιογράφοι γνώριζαν. Το «εβδομήντα τρία» για παράδειγμα σήμαινε «αντίο». Το 30 ήταν ο αριθμός που έμπαινε στο τέλος κάθε ιστορίας...

«Ήταν κάτι σαν το Twitter», είπει ο ιστορικός Bill Deverell, διευθυντής στο ινστιτούτο USC-Huntington στην Καλιφόρνια.

Πηγή: kathimerini.gr με πληροφορίες από Associated Press