Διαφήμιση
( 0 ψήφοι )

Εκατόν εξήντα ακροατές πολιτιστικού ραδιοφώνου της Θεσσαλονίκης συνέθεσαν με γραπτά μηνύματα ένα πρωτότυπο θεατρικό εγχείρημα «Δεν αντέχω άλλο! Ερχονται συνέχεια!».

Ποια; τι έρχεται; Τα SMS, οι ειδήσεις απ΄ την τηλεόραση, τα σκουπίδια στην πόλη, τα αγάλματα, τα ευχαριστώ, οι καλημέρες;

http://images.tanea.gr/assetservice/Image.ashx?c=14524242&r=0&p=0&t=0&q=100&v=1&s=1&w=800&h=
«To act or not to act», «Θέλουμε τους νέους και τους θέλουμε τώρα», «Η νέα τελετουργία γεννιέται στις σκιές των αγαλμάτων» είναι τα συνθήματα του «Χώρου δράσης» νέων, τους οποίους φιλοξενεί (με ακροβατικά, γκράφιτι, ακόμη και με σκέιτμπορντ) το ΚΘΒΕ


Πώς μπορεί να στηθεί και να παρασταθεί ένα θεατρικό έργο που γράφηκε από άγνωστους μεταξύ τους ανθρώπους, μέσω SΜS που έστελναν σ΄ έναν κοινό πομπό, ο οποίος έγινε με τη σειρά του δέκτης (το πολιτιστικό ραδιόφωνο 9,58 της ΕΤ3);

«Δεν αντέχω άλλο! Ερχονται συνέχεια» είναι ο τίτλος του θεατρικού έργου (αποφασίστηκε έπειτα από δεκάδες προτάσεις που τέθηκαν σε ψηφοφορία). Το πρώτο που γράφηκε στο ραδιόφωνο και ανεβαίνει από την Πειραματική Σκηνή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος στο πλαίσιο σειράς παραστάσεων (μουσικών, χορευτικών, θεατρικών κ.ά.) νεανικών ομάδων που οργάνωσε και φιλοξενεί στη Μονή Λαζαριστών υπό τον τίτλο «Χώρος δράσης».

Η γραμμένη ραδιοφωνικά αλλά ερμηνευμένη θεατρικά (με ηθοποιούς του ΚΘΒΕ και τη σκηνοθεσία του Γιάννη Παρασκευόπουλου) παράσταση γράφηκε στη διάρκεια εκπομπών του 9,58 από τον περασμένο Σεπτέμβριο μέχρι τον Μάρτιο. Χρειάστηκαν συνολικά περί τις 1.000 ώρες ραδιοφωνι κών εκπομπών και περισσότερα από 2.000 SΜS που συνέγραψαν περί τους 160 ακροατές του ραδιοσταθμού.

http://images.tanea.gr/assetservice/Image.ashx?c=14524243&r=0&p=0&t=0&q=100&v=1&s=1&w=800Οι πρωταγωνιστές της παράστασης- ακόμη και ο ακριβής αριθμός τους, οι ιδιότητες, οι ηλικίες, τα ονόματά τους, προέκυψαν μέσω προτάσεων με SΜS- είναι οκτώ: ο Κλέων Σωτήρχος (μεγαλομανής αρχιτέκτων, ετών 52), η Μαρία Μιλφέιγ (25άρα γλύπτρια), η Μανίνα (απροσδιορίστου ηλικίας, πλανόδια καφεμάντις), ο Αρης (40άρης μουσικός και... ίσως τρομοκράτης), ο Παβλόφ (άστεγος- αφηγητής) κ.ά. Οι ήρωες του έργου αρχικά συναντιούνται στην πόλη και τέλος όλοι μαζί κλείνονται σ΄ ένα «τυφλό κτίριο», χωρίς παράθυρα, στο κέντρο μιας «τυφλής πόλης».

«Ολα άρχισαν όταν στη διάρκεια της εκπομπής σε συνεργασία με τον Θανάση Γωγάδη καλέσαμε τους ακροατές να πάρουν μέρος σ΄ ένα ραδιοφωνικό παιχνίδι θεατρικής συν-γραφής αποκλειστικά με SΜS», λέει η δημοσιογράφος- παραγωγός της εκπομπής Ελένη Κουρτίδου. Οι πρώτες ατάκες που ήρθαν ήταν: «Μου δένεις λίγο το κορδόνι; Ευχαρίστως, αν μου λύσεις κι εσύ ένα πρόβλημα!». Για έξι μήνες, οι ερασιτέχνες συγγραφείς (λογίστριες, ταξιτζήδες, αρχιτέκτονες, κ.ά.) έδιναν καθημερινά ραντεβού στη διάρκεια του πολιτιστικού μαγκαζίνο «Κάτι παίζει».

Το έργο, προϊόν συλλογικής φαντασίας, αποκαλύπτει έναν κλειστοφοβικό κόσμο με «τυφλά κτίρια», «τυφλά αγάλματα» και χτισμένα παράθυρα όπου άστεγοι, τρελοί, πλανόδιοι, καλλιτέχνες και νεκροθάφτες περιφέρονται προσπαθώντας να επικοινωνήσουν και να βρουν τι τους συνδέει. Αρχίζει και καταλήγει με το ίδιο αίτημα βοήθειας και συνεργασίας και λέει την ιστορία μιας «τυφλής πόλης» όπου οι κάτοικοί της αναρωτιούνται: «Γιατί ζω σ΄ αυτήν την πόλη;», «Ας πούμε ότι μ΄ αρέσει τ΄ όνομα της ή ότι αγαπώ τους ποιητές της. Δεν είναι αυτό αρκετό;», απαντούν οι ίδιοι.

 

29/04/2010 - tanea.gr

δημοψήφισμα

Νέα επικαιρότητας: Ποιότητα ή ποσότητα;