Κάρτες μνήμης: Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε

Συνταξη / Επιμελεια: Θεόδωρος Χατζηκώστας | 12 Ιουλιου 2016
Posted in υλικό - Μνήμες

Καλοκαίρι έρχεται, ώρα να τσεκάρουμε τον εξοπλισμό μας, πριν ξαμοληθούμε στις παραλίες και τα βουνά. Οι κάρτες μνήμης των φωτογραφικών μηχανών (και κινητών βεβαίως-βεβαίως) έχουν αντικαταστήσει τα παραδοσιακά φιλμ και κασέτες, αλλά παρόλα αυτά, δεν είναι ούτε άφθαρτες ούτε πασπαρτού. Στο παρακάτω άρθρο θα αναφέρουμε αρκετά πράγματα που όλοι οι χομπίστες οφείλουν να γνωρίζουν για το μέσο αυτό αποθήκευσης.

Τύποι καρτών και ταχύτητες

Για να κρατήσουμε τα πράγματα απλά, θα ασχοληθούμε κυρίως με τις SD κάρτες μνήμης που αντιπροσωπεύουν την συντριπτική πλειοψηφία των μέσων αποθήκευσης σε φωτογραφικές μηχανές και κινητά. Υπάρχουν αρκετές εκδόσεις του SD πρότυπου (SDHC, SDXC, UHS, UHS-II), οπότε θα πρέπει να ξεδιαλύνουμε λίγο τα πράγματα, για το τι σημαίνει ο κάθε όρος:

• Το SDHC σημαίνει πως η κάρτα έχει χωρητικότητα από 4GB έως 32GB
• Το SDXC σημαίνει πως η κάρτα έχει χωρητικότητα από 64GB και πάνω

Όσον δε αφορά τις ταχύτητες, ισχύουν τα παρακάτω:

Ο παραπάνω πίνακας μπορεί να μιλάει για τις ελάχιστες ταχύτητες που πρέπει να έχει η κάθε κλάση, στην πράξη όμως, τα πράγματα επεξηγούνται καλύτερα εδώ:

Με απλά λόγια, οι κάρτες κλάσης 2,4,6,10 αναφέρουν την ελάχιστη ταχύτητα μεταφοράς, (2MB, 4MB, 6MB και 10MB/sec αντίστοιχα). Από εκεί και πέρα, οι UHS-I κάρτες έχουν ταχύτητες που ξεκινούν από 10MB/sec έως 100MB/sec και οι UHS-II φτάνουν έως κα 312MB/sec.

Αν και πλέον σπάνια συναντάμε κάρτες κλάσης 4 ή 2, θα πρέπει να προσέξουμε στις αγορές μας, γιατί... στοκ υπάρχει παντού. Σε γενικές γραμμές μια Class 10 κάρτα είναι αρκετή για το 70% των εφαρμογών, δηλαδή για φωτογράφηση και βίντεο έως Full HD. Παρόλα αυτά, ο γράφων έχει αντιμετωπίσει πρόβλημα με Class 10 κάρτα ενώ τραβούσε FullHD βίντεο. Γιατί; Από το επίσημο site του SD consortium διαβάζουμε πως όπως κάθε μέσο, έτσι και οι SD κάρτες μπορούν να υποστούν fragmention (δηλαδή από τα πολλά σβήσε-γράψε, ο ελεύθερος αποθηκευτικός χώρος να μην είναι ενιαίος αλλά κατακερματισμένος σε πολλά μικρά κομμάτια ανά την κάρτα). Το fragmention μπορεί να προκαλέσει προβλήματα ειδικά στην εγγραφή βίντεο, οπότε εφόσον έχετε μια κάμερα δυνατοτήτων Full HD ή 4K, τότε καλό θα ήταν να κατευθυνθείτε προς μία UHS mark 3 κάρτα που έχει ελάχιστη ταχύτητα εγγραφής τα 30MB/sec. Εναλλακτικά μπορείτε να φορμάρετε την κάρτα σας πριν από κάθε εγγραφή βίντεο, για να είστε σίγουροι πως θα γλυτώσετε από αυτό το ενοχλητικό φαινόμενο.

Φυσικά μπορεί να αντιμετωπίσετε πρόβλημα αντίστοιχο με αυτό που είχατε σε  υπολογιστές με USB2.0 θύρες και USB3.0 στικάκια: Οι πολύ γρήγορες και σύγχρονες UHS-II κάρτες απαιτούν να έχετε διαφορετικό connector από όλες τις προηγούμενες γενιές προκειμένου να αξιοποιήσετε την πλήρη ταχύτητα του UHS-II πρότυπου (ο νέος connector έχει διπλάσια pins αλλά είναι συμβατός με τον παλιό). Αν η φωτογραφική σας μηχανή δεν έχει τα νέα pins και υποστηρίζει έως UHS-I, τότε ακόμη και αν η UHS-II κάρτα σας έχει ταχύτητα 300MB/sec, εσείς θα περιοριστείτε στα όρια του UHS-I (100MB/sec).

Στην πράξη, ζούμε σε έναν κόσμο που οι SD κάρτες κυριαρχούν, και που πραγματικά δεν υπάρχει ακόμη λόγος για τόσο μεγάλες ταχύτητες. Ας δούμε μερικές ταχύτητες εγγραφής βίντεο μερικών δημοφιλών (και σχετικά ακριβών) φωτογραφικών μηχανών:

Θεωρητικά λοιπόν, μία UHS-I Class3 μας κάνει τη δουλειά ακόμη και σε ημιεπαγγελματικές λύσεις, οπότε να είστε σίγουροι πως η Point-and-shoot φωτογραφική ή το κινητό σας, δεν θα έχει κανένα πρόβλημα. Μιλώντας για κινητά δε, ένα Galaxy S7 καταγράφει 4K βίντεο με bit-rate της τάξης των 48Μbps (6Mbytes/sec) ενώ ένα iPhone 6s έχει και αυτό bit-rate της τάξης των 50MBps, δηλαδή ταχύτητες πολύ χαμηλότερες από αυτές που μπορεί να πετύχει μία φτηνή Class 10 κάρτα.

Μικρή παρένθεση: Κάρτες εκτός των SD

Όπως γράψαμε στην αρχή, θα ασχοληθούμε κυρίως με τις SD κάρτες αποθήκευσης. Ο λόγος είναι εμφανής: Οι SD κάρτες έχουν επικρατήσει κατά κράτος σε σχέση με τον ανταγωνισμό, και τις βρίσκουμε στην συντριπτική πλειοψηφία των κινητών, φωτογραφικών μηχανών ή άλλων υλοποιήσεων (Pi κτλ). Αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν άλλου τύπου κάρτες:

• CF (Compact Flash): Οι CF Μνήμες αποτελούν ή αποτελούσαν το αντίπαλο δέος στις SD κάρτες, αλλά από την στιγμή που οι ίδιοι οι κατασκευαστές της τεχνολογίας εγκατέλειψαν πριν κάποια χρόνια, δεν υπάρχει εξέλιξη.
• Memory Stick XXX: Η πρόταση της Sony για κάρτες μνήμης που χρησιμοποιήθηκε από αρκετές φωτογραφικές μηχανές και παιχνιδομηχανές. Εδώ και 6 τουλάχιστον χρόνια, η Sony τοποθετεί στις φωτογραφικές της μηχανές θύρες για SD κάρτες, οπότε μπορούμε να πούμε με ασφάλεια πως το πρότυπο μάλλον τείνει να εξαφανιστεί.
• CFast 2.0: Πρόκειται για κάρτες σύγχρονης τεχνολογίας που ουσιαστικά συνδέονται μέσω SATA3 interface, επιτυγχάνοντας ταχύτητες που θεωρητικά πλησιάζουν τα 550MB/sec.
• XQD: Το πιο σύγχρονο πρότυπο που στην τελευταία του έκδοση (version 2) μπορεί να μεταφέρει (θεωρητικά) δεδομένα με ταχύτητες έως και 1GByte/sec.

Όσον αφορά την υιοθέτηση όλων των παραπάνω, ακόμη και οι μεγάλοι του χώρου (Canon, Nikon, Fujifilm) προτιμούν την SD λύση για τα μικρά έως μεσαία τους μοντέλα, ενώ επιλέγουν τις υψηλότερων προδιαγραφών κάρτες (XQD) για τις πιο επαγγελματικές προτάσεις:

Κόστος 

Όλα έχουν να κάνουν με το κόστος. Σήμερα κάποιος μπορεί να πάει σε ένα μαγαζί και να αγοράσει λ.χ. μία Kingston SD κάρτα των 64GB τύπου U3 με ταχύτητες εγγραφής/ανάγνωσης της τάξης των 90MB/sec και 80ΜΒ/sec αντίστοιχα. Μια τέτοια κάρτα κοστίζει περίπου 24€, και ξεπερνάει κατά τρεις φορές τις υψηλότερες απαιτήσεις εγγραφής βίντεο. Εννοείται πως ένας επαγγελματίας που θέλει να φωτογραφίζει διάφορα αθλητικά events σε burst mode και RAW format, ίσως επιλέξει κάτι πιο γρήγορο, όπως π.χ. μία 64GB κάρτα με 280MB/250MB ταχύτητες και τιμή γύρω στα 120€. Ναι, πληρώνετε σχεδόν πέντε φορές περισσότερο, για κάτι που όντως είναι πολύ πιο γρήγορο, πόσοι από εμάς όμως έχουν την κάμερα που μπορεί να το εκμεταλλευτεί (και πόσο το χρειαζόμαστε εν τέλει;). Αυτό που θέλουμε να πούμε είναι πως στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, δεν χρειάζεται να... ξηλώσουμε τις τσέπες μας χωρίς ουσιαστικό λόγο. Από την άλλη, υπάρχουν σημαντικές διαφορές σε ταχύτητα από U3 κάρτα σε U3 κάρτα, οπότε αν έχετε ανάγκη και όρεξη για να δώσετε το κάτι τις παραπάνω για επιπλέον απόδοση, υπάρχουν αρκετά benchmark sites που μετρούν και συγκρίνουν SD κάρτες.

Φορμάροντας την κάρτα μας

Όσον αφορά τον τρόπο φορμαρίσματος της κάρτας, σε γενικές γραμμές, οι SDHC κάρτες συνήθως φορμάρονται σε FAT32 filesystem ενώ οι SDXC σε exFAT (που επιτρέπει και αρχεία μεγαλύτερα των 4GB).

Επειδή οι υπολογιστές μας σε γενικές γραμμές δεν μπορούν να ξεχωρίσουν αν προσπαθούμε να φορμάρουμε ένα δίσκο ή μία SD κάρτα, καλό είναι να αποφεύγεται να γίνεται format μέσω των στάνταρ εργαλείων των Windows. Αντ΄αυτού, οι ειδικοί συμβουλεύουν είτε να φορμάρουμε την κάρτα μας μέσα στην φωτογραφική μηχανή, είτε να χρησιμοποιήσουμε εφαρμογές όπως αυτή που προσφέρει το ίδιο το SD consortium ώστε να μην φορμαριστούν σημεία της SD κάρτας (προστατευμένη περιοχή) που δεν πρέπει.

Φθορά

Όπως όλες οι μνήμες NAND, έτσι και οι SD κάρτες έχουν περιορισμούς ως προς την ζωή τους. Οι πιο συνηθισμένες προδιαγραφές είναι:

1. 10.000 κύκλοι ζωής
2. Τα δεδομένα μπορούν να παραμείνουν αποθηκευμένα για 10 χρόνια
3. Οι περισσότερες κάρτες ανέχονται θερμοκρασίες από -25^οC έως 85^οC
4. Οι περισσότερες κάρτες αναφέρουν ανοσία σε πτώσεις, μαγνητικά πεδία ή ακτίνες X.

Οι κάρτες μνήμης έχουν το ίδιο wear leveling αλγόριθμο που έχουν και τα SSD κάτι που σημαίνει πως αναδιανέμουν τα δεδομένα σε όλα τα κελιά της μνήμης για να αποφεύγεται η φθορά σε ένα μόνο σημείο. Από εκεί και πέρα πολλοί χρήστες έχουν αναφέρει πως τα 10 χρόνια στην πράξη είναι 5 και πως αυτό εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως η υγρασία ή η θερμοκρασία. Κυκλοφορεί δε μια φήμη πως επαναφορτίζοντας την κάρτα μνήμης (με το να την εισαγάγουμε σε ένα αναγνώστη καρτών) κάθε λίγα χρόνια, μπορούμε να παρατείνουμε την ζωή της πέραν του ορίου των 5 ή 10 ετών. Το μόνο σίγουρο είναι πως θα πρέπει να αποφεύγεται η χρήση ανασυγκρότησης (defrag) καθώς αφενός δεν έχει νόημα και αφετέρου φθείρει το μέσο με ανούσιους κύκλους σβησίματος / εγγραφής.

Σε γενικές γραμμές ο χρυσός κανόνας (για φωτογραφία ή βίντεο) είναι ένας: Η κάρτα μνήμης υπάρχει για να αποθηκεύουμε προσωρινά τα δεδομένα μας μέχρι να τα μεταφέρουμε στον υπολογιστή. Εφόσον δε η φωτογραφική μας μηχανή δεν έχει δύο θύρες (ώστε να γράφει τα ίδια δεδομένα σε δύο κάρτες για ασφάλεια), καλό είναι αν κάνουμε ένα ταξίδι, μια εξόρμηση ή μια φωτογράφηση, αφενός να εναλλάσσουμε κάρτες στην φωτογραφική μας περιοδικά και αφετέρου να μεταφέρουμε τα δεδομένα μόλις η φωτογράφιση τελειώσει και να ελέγχουμε την ακεραιότητα των δεδομένων επί τόπου για να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο.

Αφού ειπώθηκαν αυτά, θα πρέπει να πούμε πως σε γενικές γραμμές και παρά τους θανάτους SD καρτών που όλοι έχουμε κατά καιρούς βιώσει, οι τελευταίες παρουσιάζουν μια αξιοθαύμαστη ανθεκτικότητα ακόμη και στις πιο ακραίες συνθήκες. Σε ένα ντοκιμαντέρ του BBC του 2004, πέντε κάρτες μνήμης επιβίωσαν από... ακραίες συνθήκες μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονταν και το... βράσιμο ή το πλύσιμο. Σε μια λιγότερο χαρούμενη περίπτωση, ο φωτογράφος Bill Biggart σκοτώθηκε στην Νέα Υόρκη από την πτώση του δεύτερου πύργου την 11^η Σεπτεμβρίου. Τέσσερις ημέρες μετά, βρέθηκε το πτώμα του και ο κατεστραμμένος εξοπλισμός του αλλά ως εκ θαύματος, η CF κάρτα της φωτογραφικής του, ήταν ζωντανή, διασώζοντας την τελευταία δουλειά του άτυχου φωτογράφου. Υπάρχουν και άλλες αναφορές όπως αυτή του 2004 που αφορούσε την SanDisk για μια CF κάρτα που επιβίωσε από έκρηξη που έγινε πολύ κοντά στην κάμερα, ή μίας SD κάρτας (πάλι της SanDisk) που επιβίωσε μετά από πτώση από μπαλόνι ατμοσφαιρικών μετρήσεων. Σε γενικές γραμμές οι κάρτες μνήμης είναι ανθεκτικές σε μηχανικές και θερμοκρασιακές καταπονήσεις γιατί πολύ απλά είναι μικρού μεγέθους και βάρους, δεν έχουν μηχανικά μέρη και προστατεύονται τόσο από το δικό τους περίβλημα όσο και από το περίβλημα της φωτογραφικής μηχανής.

Διάσωση δεδομένων

Σε περίπτωση που διαπιστώσετε πως κάτι πάει στραβά, θα πρέπει να προσπαθήσετε να ανακτήσετε όσο περισσότερα δεδομένα μπορείτε πριν πετάξετε την κάρτα. Υπάρχουν πολλά εργαλεία, μερικά από αυτά έχουν ως εξής:

• TestDisk
• Photorec
• SD Card Recovery freeware
• Card Data Recovery

Σε γενικές γραμμές, και εφόσον δεν υπάρχει γενική καταστροφή (να μην αναγνωρίζεται καν η κάρτα) θα μπορέσετε να σώσετε ένα μεγάλο ποσοστό από τα δεδομένα σας πριν πετάξετε την κάρτα σας στον κάδο των αχρήστων.

Συμβατότητα

Αν και σε γενικές γραμμές οι κάρτες μνήμης και τα προϊόντα που τις χρησιμοποιούν έχουν δοκιμαστεί ώστε να τηρούν συγκεκριμένες τεχνικές προδιαγραφές και έχουν κατασκευαστεί σύμφωνα με συγκεκριμένα στάνταρ, αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν παραφωνίες, όπως λ.χ. η πρόσφατη ανακοίνωση της Canon που ενημέρωνε για ασυμβατότητα μεταξύ μιας κορυφαίας της φωτογραφικής μηχανής (EOS-1D) και συγκεκριμένων καρτών CF μεγάλης εταιρείας.

Για το θέμα θυρών-καρτών τα γράψαμε παραπάνω (μην προσπαθήσετε να αγοράσετε τζάμπα μια 128GB SD κάρτα για συσκευή που λ.χ. μπορεί να αναγνωρίσει έως 32GB κάρτες). Καλό είναι να διαβάζουμε το manual της συσκευής ή να επισκεπτόμαστε το site της εταιρείας όπου πολύ πιθανόν να βρούμε μια λίστα με συμβατές μνήμες που ήδη έχουν τεσταριστεί με την συσκευή μας.

Ψεύτικες κάρτες

Και όμως όλες οι παραπάνω είναι ψεύτικες!

Ένα τεράστιο κεφάλαιο όσον αφορά τις SD κάρτες (και γενικώς τις μνήμες αφού το φαινόμενο παρατηρείται και στα USB disks) είναι οι ψεύτικες απομιμήσεις ή ακόμη χειρότερα τα εντελώς φανταστικά προϊόντα που διατείνονται πως είναι πραγματικά. Του γραφόντα του έχει τύχει να παραγγείλει μέσω eBay δύο «καινούργιες» Sony Memory Stick κάρτες που ήρθαν χωρίς πακετάρισμα και που φυσικά ήταν ψεύτικες, ενώ περισσότερες της μία φοράς έχουμε έρθει αντιμέτωποι με USB sticks που αγοράστηκαν «τζάμπα» και που στην πράξη δεν είχαν ούτε την μισή από την υποσχόμενη χωρητικότητα.

Το ότι θα αγοράσετε την κάρτα σας με μια συσκευασία που δείχνει αυθεντική, αυτό δεν σημαίνει και πολλά (όλα τα παραπάνω προϊόντα είναι αντίγραφα)..

Η απάτη εδώ είναι απλή: Μία κάρτα μνήμης ή ένα USB stick αποτελείται από δύο μέρη: Από τον microcontroller και την flash μνήμη. Ο κατασκευαστής μπορεί να προγραμματίσει τον microcontroller να αναφέρει οποιαδήποτε χωρητικότητα του κατέβει, άσχετα από το μέγεθος της flash μνήμης. Για παράδειγμα, μπορούμε να βάλουμε έναν controller να αναφέρει πως η μνήμη έχει χωρητικότητα 512GB τη στιγμή που η flash μνήμη έχει πραγματικό μέγεθος 32GB. Μόλις όμως γίνει προσπάθεια εγγραφής δεδομένων παραπάνω από τα 32GB θα λάβουμε ένα ωραίο μήνυμα λάθους (στην καλύτερη) ή ακόμη χειρότερα, η φωτογραφική μας μηχανή μπορεί να νομίζει πως αποθηκεύει κανονικά, και μετά από μία γεμάτη ημέρα φωτογραφιών, να βρεθούμε στην δυσάρεστη θέση να συνειδητοποιήσουμε πως δεν αποθηκεύσαμε σχεδόν τίποτα! (στην πράξη υπάρχουν δύο διαφορετικοί τρόποι για το πώς θα συμπεριφερθεί η κάρτα ανάλογα με την απάτη, αλλά αυτό είναι ψιλά γράμματα).

Θα πρέπει να αναφέρουμε εδώ πως ακόμη και αν η ψεύτικη κάρτα μνήμης έχει ακριβώς την ίδια χωρητικότητα με αυτή που υπόσχεται, τότε υπάρχουν άλλα θέματα, όπως η χαμηλής ποιότητας μνήμη η οποία είτε φθείρεται πολύ γρήγορα, ή η πολύ χαμηλή ταχύτητα μεταφοράς δεδομένων σε σχέση με το αυθεντικό προϊόν.

Στην χώρα μας δε, με την τρέχουσα οικονομική κατάσταση αλλά και με το παραεμπόριο να ανθίζει, μπορεί να βρεθούμε πολύ εύκολα μπροστά σε μια τέτοια κατάσταση είτε αγοράζοντας την SD κάρτα από κάποιον πλανόδιο, είτε από κάποιο ντεμί κατάστημα που εισαγάγει πράγματα από Κίνα με το κοντέινερ.

Η ιστοσελίδα happybison.com έχει ένα πολύ ωραίο άρθρο σχετικά με τις ψεύτικες SD κάρτες (από το οποίο και αλιεύσαμε πολλές πληροφορίες). Ο εκεί reviewer αγόρασε περί τις 20 microSD κάρτες από διάφορα sites (eBay, Ali κ.λπ.) και εν τέλει οι... 17 από αυτές ήταν ψεύτικες! Πώς λοιπόν μπορούμε να αποφύγουμε ή και να εντοπίσουμε μια ψεύτικη από μία αληθινή SD κάρτα (ή και USB stick).

Μερικές συμβουλές:

• Αγοράστε από αξιόπιστα μέρη. Αγοράστε είτε από πωλητές του eBay που έχουν υψηλή βαθμολογία, είτε από καταστήματα που δεν έχουν... κινέζικα σύμβολα από έξω. Δεν φταίει ο πλανόδιος που εκτός από μπαστούνι αναρρίχησης μίας χρήσης, σας πούλησε και μία 64GB κάρτα για 4€. Φταίτε εσείς, τέλος.
• Ελέγξτε την εκτύπωση στη χάρτινη συσκευασία. Αν η εκτύπωση δείχνει να είναι χαμηλής ποιότητας ή ακόμη χειρότερα, αν δεν υπάρχει συσκευασία, τότε μάλλον πρόκειται για απάτη.
• Ελέγξτε την εκτύπωση στη κάρτα. Αν και η εμφάνιση είναι  ακριβές αντίγραφο των αυθεντικών καρτών, η ποιότητα εκτύπωση συνήθως έχει και εδώ διαφορές:

 Αυθεντική στα αριστερά, αντίγραφο στα δεξιά. Η έλλειψη ποιότητας στα δεξιά είναι αρκετά εμφανής ακόμη και στο μη εκπαιδευμένο μάτι.

• Ελέγξτε με φακό την κάρτα. Πολλές αυθεντικές κάρτες έχουν στοιχεία που φαίνονται μόνο αν τις φωτίσετε π.χ. με έναν φακό LED.
• Συγκρίνετε το προϊόν (και το πακετάρισμα) με αυτό που φαίνεται στο site της εταιρείας. Τα αντίγραφα τείνουν να έχουν διαφορές σε σχέση με τα αυθεντικά, τόσο σε αναγραφόμενες πληροφορίες όσο και σε ποιότητα χρώματος, υδατογράφημα κτλ.
• Ελέγξτε τα γραφόμενα στη συσκευασία και στην κάρτα. Συνηθισμένα λάθη που θα βρείτε σε μια ψεύτικη κάρτα έχουν ως εξής:
  • Άπειρες ψεύτικες συσκευασίες και κάρτες γράφουν επάνω SDHC ενώ διατείνονται πως είναι 64GB ή παραπάνω (και που θα έπρεπε να γράφουν SDXC).
  • Ορθογραφικά λάθη (ναι συμβαίνει και στα Αγγλικά).
  • Part number: Το συγκεκριμένο χρησιμοποιείται συχνά σε ψεύτικες SD μνήμες: MMB3R08BUACA-GE (το 8 σημαίνει 8GB που είναι η πραγματική χωρητικότητα).
• Αν πάλι αγοράσατε ήδη την κάρτα και βαριόσαστε να ψάχνετε με το μάτι, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μία από τις παρακάτω εφαρμογές:

1. SD insight (για Android)
2. Chip Genius
3. FakeFlashTest (προτείνεται)
4. H2testW (προτείνεται)
5. RMPrepUSB (επιλέγοντας QuickSizeTest)
6. F3 (Windows, Mac, Linux)

Δεν χρειάζεται να πούμε κάτι παραπάνω. Το να επιλέγουμε αμφιβόλου ποιότητας κάρτες αποθήκευσης τη στιγμή που οι τιμές είναι τόσο χαμηλές έτσι κι αλλιώς είναι καθαρή ανοησία, και καλό είναι να μην φτάσουμε στο σημεία να συνειδητοποιήσουμε με τον σκληρό τρόπο, το λάθος μας.

Επίλογος

Από την εποχή του φιλμ (για φωτογραφίες) και της μαγνητικής αποθήκευσης (για βίντεο) από τα δεκάδες γρανάζια και μοτέρ της αναλογικής εποχής, φτάσαμε στις κάρτες μνήμης με μηδενικά μηχανικά μέρη, απειροελάχιστό βάρος, μινιμαλιστικές διαστάσεις  και απίστευτες αντοχές σε ακραίες συνθήκες. Επιλέξτε σοφά την κάρτα μνήμης που σας ταιριάζει και καταγράψτε χαλαρά το πανέμορφο καλοκαίρι που είναι ήδη εδώ!