Διαφήμιση
( 7 ψήφοι )

Αυριανή / BlogsΔεν είναι κρυφό μυστικό πως τα blogs αποτελούν μία διέξοδο εναλλακτικής πληροφόρησης των Ελλήνων. Χωρίς να αποτελούν πανάκεια, αυτά πυκνά προσφέρουν ενημέρωση  που δεν θα βρεθεί σε κανένα επίσημο έντυπο ή μη μέσο στην χώρα μας. Με τα blogs (ιστολόγια) να ανταγωνίζονται άμεσα τους δημοσιογραφικούς οργανισμούς, ουκ ολίγοι είναι εκείνοι που έχουν αρχίσει να φωνασκούν για "μέτρα" και για "έλεγχο". Μετά δε, την δολοφονία του Σ. Γκόλια που φέρεται να ήταν ο κύριος δημιουργός του troktiko.gr, οι "φωνές" δυνάμωσαν (!) ενώ υπάρχει στα σκαριά η "δημόσια διαβούλευση" για την διαμόρφωση νομικού πλαισίου για τα blogs!


Γιατί αυτή τη στιγμή;

Γιατί αλήθεια αυτή την συγκεκριμένη στιγμή, που η χώρα μας αντιμετωπίζει τόσα προβλήματα, κάποιοι επιμένουν σθεναρά για να ανοίξει (και να κλείσει) η δημόσια διαβούλευση για τα blogs; Αν και δεν θα θέλαμε  το άρθρο να τείνει προς την συνωμοσιολαγνεία, η αλήθεια είναι πως πολύ πιθανώς συντελείται προσπάθεια φίμωσης των blogs και των bloggers, καθώς η λαϊκή δυσαρέσκεια που έπεται, ίσως να είναι δύσκολο να τεθεί υπό έλεγχο από τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης αν υπάρχει ένας ικανός αριθμός blogs που θα διατελεί παράλληλη -  μαχητική - δημοσιογραφία . Αυτό που ζητάνε λοιπόν έντονα οι διάφοροι "καλοθελητές" προκειμένου να "δαμάσουν" το φαινόμενο,  είναι ο blogger να είναι... επώνυμος!


Οι εκδότες και η media-κή ολιγαρχία στην Ελλάδα

Υπάρχει η γενική (και μάλλον ορθή) εντύπωση, πως στην Ελλάδα, μια χούφτα άνθρωποι είναι εκείνοι που ελέγχουν την συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ. Διαθέτουν εφημερίδες, ένα ή περισσότερα από τα Εθνικής εμβέλειας κανάλια, και φυσικά τρίτες επιχειρήσεις (κατασκευαστικές εταιρείες, κ.λπ.) οι οποίες έχουν δοσοληψίες εκατομμυρίων με το δημόσιο. Ως εκ τούτου, όχι απλά αυτά τα μέσα δεν δύναται να είναι αντικειμενικά, αλλά έχουν μετεξελιχτεί και ίσως διαφθαρεί με σκοπό την προώθηση συμφερόντων.

Θα προτείναμε π.χ. την ανάγνωση της  επιστολής Γκόλια προς Τριανταφυλλόπουλο, όπου  ο πρώτος αναφέρεται ξεκάθαρα για πιέσεις ώστε υπόθεση καναλιού να μην θίγεται. Ένα άλλο παράδειγμα, δεν είναι άλλο από τα σκαμπανεβάσματα της δημοτικότητας του σημερινού πρωθυπουργού, όπου πριν 6 χρόνια όταν δεν είχε στην στήριξη των ΜΜΕ, παρουσιάζονταν λίγο-πολύ ως ανίκανος, με το ΣΥΡΙΖΑ να εμφανίζεται στις δημοσκοπήσεις με διψήφια ποσοστά. Αργότερα υπήρξε μια μαγική μεταστροφή, αύξηση δημοτικότητας στα γκάλοπ, μετρήσεις που τον έβγαζαν καταλληλότερο πρωθυπουργό κ.λπ. Και όλα αυτά όταν το μόνο που είχε καταφέρει ήταν να γκρεμοτσακιστεί προσπαθώντας να βάλει την αλυσίδα στο ποδήλατο του, εν κινήσει... Laughing

σσ. Δεν θέλουμε σε καμία περίπτωση να ξεφύγουμε από το θέμα μας ή να κομματικοποιήσουμε το άρθρο, απλά θέλουμε να δείξουμε πόσο εύκολα επηρεάζεται η κοινή γνώμη από τα ΜΜΕ.

 

Οι δημοσιογράφοι

Όπως πολύ επιτυχημένα έχει πει ένας "μεγαλοδημοσιογράφος", "Οι δημοσιογράφοι δεν βγάζουν λεφτά από αυτά που λένε, αλλά από αυτά που ΔΕΝ λένε". Είτε λοιπόν μιλάμε για ανθρώπους που έχουν σπουδάσει το θέμα είτε ανθρώπους που έπεσαν φυτευτοί και αυτοχαρακτηρίζονται δημοσιογράφοι, το γεγονός είναι πως υπάρχει μια τρομερή σήψη, απόρροια του γεγονός πως δεν τους επιτρέπεται να ασκήσουν δημοσιογραφία που πιθανώς να βλάψει συμφέροντα του "αφεντικού". Ποιος θα μπορούσε να ξεχάσει π.χ. γνωστό πρόσωπο - κομιστή που κυκλοφορούσε στο εξωτερικό με μια βαλίτσα που περιείχε κάποια... εκατομμύρια (!) και που χαρωπά έως και σήμερα κάνει την εκπομπή του και το κομμάτι του; Και αυτό είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου όσον αφορά τους μεγαλοδημοσιογράφους. Ποιος αλήθεια πιστεύει σήμερα στους "επαγγελματίες" του χώρου;

Διαβάσαμε λοιπόν πριν ημέρες και είδαμε στις ειδήσεις (προσωπικά στο ΣΚΑΪ), δημοσιογράφους να λένε πως οι ανώνυμοι bloggers διασπείρουν ψευδείς ειδήσεις, εκβιάζουν, και πως τέλος πάντων, διατελούν κακή δημοσιογραφία. Τι ισχύει αλήθεια;

Κατ' αρχάς τα blogs δεν είναι τηλεοπτικοί σταθμοί. Το κάθε blog κρίνεται καθαρά από το περιεχόμενο του. Αυτό σημαίνει πως ένα blog με αναξιόπιστο περιεχόμενο, απαξιώνεται από μόνο του, καθώς δεν έχει την πολυτέλεια του π.χ. τηλεοπτικού ολιγοπωλίου. Ένα blog με ψευδείς ειδήσεις αυτοπεριθωριοποιείται, και υπάρχουν δεκάδες άλλα που μπορούν να το αντικαταστήσουν εν ριπή οφθαλμού, στις προτιμήσεις των χρηστών.

Από την άλλη, αν εφαρμοστεί η πρόταση για νόμο που θα αναγκάζει τους bloggers να δημοσιεύουν τα πραγματικά τους στοιχεία, τότε θα υπάρξει ένας τυφώνας αγωγών και παρενοχλήσεων προς όλους αυτούς τους bloggers, από συμφέροντα. Μηνύσεις και Αγωγές που ουσιαστικά θα φιμώσουν οποιονδήποτε "παρεκτραπεί". Οι κύριοι κύριοι μεγαλοδημοσιογράφοι από την άλλη, έχουν τα σπίτια τους και τα περιουσιακά τους στοιχεία δηλωμένα είτε σε... εταιρείες, είτε σε συγγενικά τους πρόσωπα, οπότε δεν φοβούνται την βιομηχανία αγωγών. Ποιος τρελός λοιπόν θα συνεχίσει να blog-άρει, όταν ανησυχεί μήπως φάει μία αγωγή εκατομμυρίων από κάποιον που έχει τον χρόνο και τα μέσα για να τον "σβήσει";  Απάντηση: Κανείς!

 

Blogs: Παρόν και μέλλον

Ούτε τα blogs αποτελούν εκκλησία. Θα πρότεινα σε όσους δεν έχουν διαβάσει το άρθρο, να το κάνουν τώρα:

Bloggers στο κυνήγι των «κλικ» και οι νεροκουβαλητές τους...

Όσον αφορά τις προτεινόμενες ρυθμίσεις, μπορείτε να διαβάσετε το παρακάτω:

Ρυθμίσεις για τα ιστολόγια που δεν πρέπει να περάσουν!

Ίσως δεν είμαστε οι καταλληλότεροι για να προτείνουμε λύσεις στο θέμα. Θα αναφέρουμε μόνο δύο τρία ακόμη πράγματα: Άρση της ανωνυμίας των ιντερνετικών πολιτών, έχει ζητηθεί ή υφίσταται σε απόλυτα καθεστώτα, όπως π.χ. στην Κίνα (Κατάργηση της ανωνυμίας στο ίντερνετ μελετά η Κίνα) ή στην Ιταλία (Ιστοσελίδες με ονοματεπώνυμο στην Ιταλία;).

Στην Ελλάδα των δεκάδων προβλημάτων, της διαφθοράς και της αρπαχτής, γιατροί, μηχανικοί, άνεργοι και μη, δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι, φτωχοί και πλούσιοι, blog-άρουν, καταθέτοντας άποψη, στοιχεία ή και προσωπικές εμπειρίες. Αυτοί οι άνθρωποι πονάνε το αντικείμενο τους, και προσπαθούν να βάλουν το λιθαράκι τους για μια καλύτερη ενημέρωση και για ένα καλύτερο αύριο στην χώρα μας. Ας μην τους φιμώσουμε.

 

Διαβάστε επίσης:

δημοψήφισμα

Νέα επικαιρότητας: Ποιότητα ή ποσότητα;